Duiken!

Hier zijn we weer met meer leuke verhaaltjes over het leven in Azië, meer specifiek back in Thailand deze keer!

18 januari : We hebben vandaag weer een heuse trip voor de boeg, bestemming Bangkok. Als de bus ook gewoon zou doorrijden zouden we daar maar een uurtje of 5 over doen, maar wegens Thaise en Cambodiaanse omstandigheden aan de grens moesten we daar  verplicht een lunchpauze nemen van een paar uur :-). Op de bus ontmoeten we weer interessant volk. Een kreupele canadees op krukken die de avond ervoor zijn voet zwaar heeft verstuikt en die dus zo de grens over sukkelt. Hij weet ons veel over India te vertellen. Na een half uur worden we door een oudere dame in de bus aangemaand om stil te zijn omdat zij wil slapen! Die oudjes van tegenwoordig, pffff......

Eens in Bangkok hebben we vrij snel een onderkomen gevonden in de buurt van Khaosan Road. Onze kamer is er net eentje zoals in een studentenhuis, klein en op een gang waar er nog 20 meer zijn, gezellige onderonsjes op de gang,....

We droppen onze paspoorten bij een travel agency om de visa voor India te laten regelen, regelen ons vervoer naar het eiland en laten ons meeslepen met de drukte op de Khaosan Road. We lopen onze buren van ons hotel in Siem Reap daar trouwens nog tegen het lijf.

19 januari: vandaag gaan we richting Kachanaburi, een aantal uren ten noordwesten van Bangkok. Wat is er daar te zien? De brug over de River Kwai, ook wel bekend als de Death Railway bridge.De brug was een idee van de Japanners die tijdens de tweede wereldoorlog o.a. Thailand hadden bezet. Zij wilden een makkelijke verbinding tussen Thailand en Birma verwezenlijken. Zij lieten hun oorlogsgevangenen al het zware werk doen en tijdens de bouw zijn er daar meer dan 100.000 man (waaronder ook duizenden Nederlanders) gestorven door de lamentabele omstandigheden waaronder ze moesten werken en de brutaliteit van de bewakers.

We beginnen onze uitstap met een bezoek aan het Birma-Thailand Railway museum, echt de moeite om een zicht te krijgen over de hele achtergrond. Tegenover het museum ligt er 1 van de vele kerkhoven waar heel veel Britten en ook Nederlanders begraven liggen.

Kachanaburi zelf is niet erg groot......maar ze hebben er een karaokeboot!! Persoonlijk voorbij zien varen en zeer blij dat ik daar niet op zat :-)) De night market was zeer goedkoop eten.....en een paradijs aan fake spullen dus we hebben weer een dvd bij.

20 januari: Vandaag gaat het terug richting Bangkok. Vanavond zitten we op de nachttrein richting het zuiden! We vullen de dag met nog wat last minute shopping en tegen 18h zitten we in het station. Daar valt trouwens alles stil om 18h. Iedereen gaat recht staan en begint het volkslied te zingen, dat gaat voor een paar minuten door en dan gaat alles weer z`n gewone gangetje. Ik (Leen) heb dit evenement NET gemist, was heel even naar de overkant van de straat gelopen om water te kopen:-(

21 januari: Om 4u `s ochtends worden we gewekt in onze wagon: we gaan arriveren in Chumpon,onze halte! Daar moeten we wel nog 2 uur wachten op het perron tot we met een bus naar de pier gebracht worden, waar we dan weer op een catamaran moeten stappen voor een uurtje of 2…..Rond 9 uur `s morgens arriveren we op Koh Tao, joepie! Het is al ongelooflijk warm hier zo vroeg op de dag, zoveel is zeker. Na een taxirit achterop een pick-up en een kleine wandeling langs het strand staan we aan de duikschool. We krijgen onze bungalow toegewezen met zicht op zee:-)

Vandaag even nog niks doen en genieten van de locatie,morgen begint mijn duikcursus. We gaan nog even tot in het dorpje om nog wat laatste strandspulletjes te kopen, strandkleedje en nieuwe bikini, zeer belangrijk! Daarna springen we nog even ter verkoeling het water in, echt zalig! Deze kant van het eiland, de zuidkant is echt heel erg rustig. Het dorpje is erg klein, maar heeft alles wat je nodig hebt. Iedereen tuft hier rond op een brommertje om zich op het eiland te verplaatsen. Het is trouwens maar 6 bij 4 km groot, dus je zou het kunnen fietsen of wandelen, maar daarvoor is het gewoon te warm en te heuvelachtig.

De duikschool is vrij nieuw en we zijn enkel en alleen naar deze specifieke plek gekomen vanwege de instructeur: Alex Farrell, de enige GUE duiker-instructeur op het eiland. En perfectionistisch als Roel is wil hij heel graag dat Alex mij leert duiken.  Er zijn momenteel geen andere Engelstalige studenten dus het wordt een privé-cursus. Vanavond begin ik al met introductievideo`s te kijken. Roel komt braaf mee en beantwoordt al mijn vragen :-) terwijl hij achter de pc zit. Er is hier zelfs wifi op de duikschool! Maar in de avond soms niet omdat de stroomvoorziening op het eiland wat provisorisch is. Vorige maand had iedere helft van het eiland om de dag stroom ;-(

22 januari: Om 10h30 begint de les! Ja, dit is Thailand dus ik ben al lang blij dat het niet om 8h is :-) . We waren wel al erg vroeg wakker trouwens, want ook dit eiland zit vol met hanen zonder tijdsbesef. We doen een paar uur theorie en `s namiddags gaan we mee de boot op voor een reeks oefeningen in het water. 1 van de 2 boten is defect dus zowel de cursisten als de fun divers gaan op dezelfde boot. Terwijl ik met Alex in ondiep water de skills oefen gaat Roel met Jannice (de vriendin van Alex) 2 duiken maken , lekker ontspannen vissen en koraal kijken in het warme (28 gr) water.

Als ik terug op de boot klim na een paar uur is het een beetje te hobbelig en ik hou mijn ogen op de horizon gericht terwijl Alex debrieft over de gedane oefeningen. Morgen toch maar een zeeziekte tabletje nemen. Terug op het land even nog al het materiaal spoelen en opbergen en dan nog huiswerk! Zeer fanatiek als ik ben begin ik daar meteen aan. Ach, het valt allemaal wel mee en ik heb iemand om me te helpen hè, maar ik probeer toch zo weinig mogelijk vals te spelen.

23 januari: 2de dag van de cursus. We beginnen opnieuw met een paar uur theorie en tegen de middag gaan we weer terug het water op en in. Vandaag komt er ook een groepje Duitse cursisten mee met hun instructeur dus het wordt wel erg vol. Roel gaat opnieuw met Jannice het water in en ik ga met Alex nog meer oefeningen doen.

Toch wel straf hoeveel er op die 3 dagen in die cursus gestopt wordt en wat je allemaal te leren krijgt op die korte tijd. Roel is in ieder geval zeer te spreken over het niveau. En vandaag geen last van de zee, ik was gewapend met een pilleke :-)

Als we `s avonds op resto zitten te genieten van een heerlijke Thaise curry worden we verrast door een tropische regenbui.  Het is er gelukkig overdekt en na de bui slenteren we door de plassen naar huis (waar de rugzak staat hè).

24 januari: Vandaag is het al examendag! `s Ochtends terug een paar uur theorie en dan weer het water in voor de 2 laatste oefenduiken. Alex heeft nog een buddy voor me geregeld zodat we toch ook een beetje het teamwork kunnen oefenen.  Na een ganse namiddag op de boot moet ik nog het schriftelijk examen afleggen `s avonds, maar dan ben ik er ook meteen vanaf. Met glans geslaagd en dat vieren we met een groep bij een etentje: Korean BBQ, mmmm.

25 januari: Roel is nu wel eens erg benieuwd hoe ik duik dus vandaag gaan we voor de eerste keer samen het water in.  Hij is aangenaam verrast.Complimenten aan de student en de instructeur! Het is wel erg druk op de boot (we zijn vandaag met 12 mensen en de boot is echt niet zo groot:-( ). De anderen zien tijdens hun duik allemaal haaien, wij helaas niet. Ik mag maar tot 18 meter en ze zaten helaas dieper, dat zal voor een  volgende keer zijn misschien.

26 januari: Vandaag een dagje niet duiken. Het eiland gaan verkennen en misschien wat snorkelen staat op het programma. We proberen uit te slapen, wat zeer moeilijk is met al die hanen!  Roel gaat ze regelmatig bekogelen met steentjes die we op het terras hebben klaarliggen :-)

Tegen de middag gaan we een brommertje huren om , zoals iedereen hier doet,  het eiland rond te toeren.  Het valt snel op dat er veel tattoo shops zijn maar er zijn ook HEEL veel mensen met een tattoo, veel lelijke ook :-( Geen normale duikgroep hier... We gaan helemaal tot het noorden van het eiland (daar waren we supersnel :-)), keken wat rond in het dorpje, en wie lopen we tegen het lijf? Magda, de Poolse, die we al in China EN in Laos waren tegengekomen. Wederom het ultieme bewijs dat de wereld echt wel klein is. Zij is hier ondertussen al 3 weken en blijft nog een maand (oorspronkelijk zou we maar 5 dagen blijven). Wijzelf hebben onze bungalow ook verlengd voor een aantal dagen, het eiland is addictive:-) Later die namiddag gaan we nog snorkelen in de hoop enkele Hammerhead haaien te zien. Maar geen succes, er zijn erg veel golven in de baai waar we zijn. We zien wel veel  vissen en mooi koraal.

Het diner `s avonds doen we aan het strand, heel romantische setting en super lekker eten! Met een flesje wijn vieren we nogmaals mijn slagen in de cursus.

27 januari: Als we `s ochtends opstaan is het strand verdwenen en het water staat superhoog tot aan de trappen van de duikschool. Dit is dus hoe springtij eruit ziet hier.

Vandaag staan er weer 2 duiken op het programma.  De 1ste gaan terug naar Chumpon pinnacle, de plek waar de anderen een paar dagen geleden Bull sharks hadden gezien. De reis duurt bijna een uur en Roel ziet redelijk groen na alle golven. Maar het blijkt de moeite waard. De Bull sharks zijn bijna 4 meter lang en zwemmen maar een paar meter onder ons. Dan gaat er toch wel wat adrenaline door je lichaam! Roel is ook weer helemaal blij :-))

Alex krijgt een tip dat er op White Rock een Whale shark gespot is `s ochtends dus dat wordt onze tweede bestemming. Wij zijn blijkbaar niet de enigen die die tip gekregen hebben, er zijn super veel duikers en GEEN Whale shark te zien :-( Wel een leuke ontspannen duiken van 47 minuten.

Roel wilt morgen met Alex een paar diepe wrakken gaan duiken en regelt met Alex de spullen en gassen die nodig zijn. Helaas komt er bericht dat het gas maar liefst 180 euro!! zal kosten dus dat gaat niet door, echt afzetterij! Zien we morgen wel weer verder wat we gaan doen….