zondag 17 januari 2010

One Dòllaaaaaaaaaaaaaah


13 jan: Vandaag geen uitslapen want we hebben afgesproken met onze tuktuk om naar Angkor te gaan. Voor de enkeling die vroeger op school geslapen heeft: Angkor is de voormalige hoofdstad van het Khmerrijk van de 9e eeuw tot het verval in de 14e eeuw. Diverse koningen bouwden hun eigen tempels, de een nog indrukwekkender, groter en mooier dan de andere. Maar in 1430 wordt het koninklijk hof opgejaagd door Siamese invallers. Daarna neemt de jungle de ruimte terug over tot halverwege de 16e eeur de stad door een Cambodjaanse koning herontdekt wordt. Hierna besteden veel conservatoren en restaurateurs zeer veel tijd aan het herstel.


Aangezien de kern van de stad ongeveer 10 bij 10 km is huren wij weer heel luxe een tuktuk voor de hele dag. Althans, dat was het plan. De chauffeur die ons de 1e dag bij ons guesthouse heeft afgezet hebben we laten bellen maar hij komt niet opdagen. Blijkbaar andere klanten gevonden… Gelukkig heeft het guesthouse ook tuktuks en even later staat onze chauffeur klaar. Na een paar minuten start die echter nog steeds niet en als we net willen uitstappen lukt het dan toch wel. Mmm, niet onze dag qua vervoer?

Na ongeveer 20 minuten komen we bij het 1e complex aan, Angkor Thom. Dit is de grootste stad in Angkor. Soms zijn er ‘losse tempels’gebouwd maar soms ook steden zoals deze: een grote ingang met een 23m hoge versierde boog, 54 grote beelden die de brug versieren over de 100m brede gracht, 8m hoge 12km lange muren er omheen, tempels, paleis, waterbekken, terassen en nog een paar ‘kleine’ torens. De houten woningen van de 100.000 voormalige bewoners zijn volledig vergaan maar de stenen restanten zijn nog steeds enorm indrukwekkend. De Bayon tempel is zo groot en complex dat we het kompas nodig hebben om weer bij de juiste uitgang uit te komen.


Na ruim 2 uur gaan we onze chauffeur weer zoeken wat ook een opgave is in dit grote complex. Onthoudt altijd de naam van je chauffeur, of neem vooraf een foto! Maar we vinden hem in het afgesproken restaurant waar hij in de hangmat ligt te slapen, rusten en eten even en gaan dan nog naar Thommanon, Chau Say Tevoda, Ta Keo (50m hoge sombere pure tempel), Ta Phrom (de tempel uit de film Tomb Raider, nog half overwoekerd door de jungle  en heel sfeervol), Banteay Kdei (een sfeervolle platte tempel), Sras Srang (een versierd zwembad van 800x400 meter!!), Prasat Kravan en dan Phnom Bakheng. De laatse ligt hoog op een heuvel waardoor je over het omliggende oerwoud met de tempels kunt kijken wat deze plek zeer populair maakt voor zonsondergang. Wij zijn echter doodop en besluiten hier niet meer op te wachten maar ons terug in Siem Reap af te laten zetten. We zijn gelukkig niet de enige die moe zijn want de verkopers staren ons moe aan zonder de puf om nog achter ons aan te jagen. Alles wat de kindjes proberen te verkopen kost trouwens 1 dollar :-( en dan dat kan gaan van postkaarten tot armbandjes of origamipopjes tot kokosnoten en cold drinks Ze komen op je af gerend met hun eentonige nasaal zielig zeurende Engelse zinnetje: Sir, Lady, one dòllaaaaaaaaaahhh


14 jan: Omdat we gisteren te moe waren hebben we Angkor Wat overgeslagen, de bekendste en mooist versierde tempel. Vandaag beginnen we daar dan fris mee. We lopen over de brug de 190m brede gracht over, de ommuring door en zien dan de lange laan naar de tempel met daarboven de 5 beroemde torens die het sysmbool voor Cambodja zijn. De muren aan voorkant om de tempel zin in totaal over 800m en 2m hoog uitgehouwen om diverse verhalen van goden af te beelden. Het is zeer begrijpelijk dat de bouw van dit complex 37 jaar geduurd heeft.


Op het binnenplein zien we de kern met de 5 torens, maar alle trappen naar boven zijn afgesloten. We gaan even zitten en praten dan met een gids naast ons. Dit deel is blijkbaar al 3 jaar afgelsoten maar gaat volgens hem morgen weer open. Mmmm, dat hebben we wel meer gehoord en vragen bij een andere gids even na maar die weet niets over het openen. Lastig, we zien morgen wel of we tijd hebben.

Na Angkor Wat gaan we met onze tuktuk langs de tempels van de grote cirkel. De belangrijkste tempels liggen in 2 cirkels, 1 kleine en 1 grote.  De grote bevat niet meer tempels maar ze liggen gewoon verder uit elkaar. Net zoals de 1e dag is elke tempel anders maar ze zijn allemaal indrukwekkend, zeker als je bedenkt dat ze ongeveer 1000 jaar oud zijn en de stenen van ver zijn gehaald en zonder machines naar boven zijn getild.


Ook vandaag is het weer warm (30+ in de SCHADUW) en na een lange dag zijn we weer allebei uitgeteld. We frissen ons op in het guesthouse, eten een lekkere pizza (Everything, en daarop zit natuurlijk…..) en kijken nog even bij de avondmarkt wat er allemaal te doen en te koop is.

15 jan: ik kan nauwelijks slapen en heb verhoging en hoofdpijn dus neem maar een paracetamol. Leen heeft natuurlijk ook slecht geslapen aangezien ik heb liggen woelen. Na een korte slechte nachtrust heeft Leen ’s morgens weer veel last van haar darmen. Het is onmogelijk voor ons om vandaag weer tempels te gaan kijken dus we melden ons af voor onze tuktuk en proberen nog wat te slapen. Ik (Roel) zoek rond de middag wat gepast eten (Asian food laten we maar even links liggen en we gaan voor een soepje en wat brood) voor ons en we rusten, lezen, selecteren foto’s, lezen over Thailand en proberen vooral te rusten.


In de avond gaan we bij ons guesthouse wat eten en gaan dan weer op tijd naar bed. Rust doet ons goed.

16 jan: we hebben goed geslapen en aangezien we redelijk hersteld zijn besluiten we vandaag nog meer tempels te gaan kijken. Onze laatste dag gaan we naar meer afgelegen tempels en het mijnmuseum. Banteay Srey ligt 40km van Siem Reap en is een soort mini Angor Wat: erg mooi versierd, zeer gedetailleerd en indrukwekkend. Er ligt ook een mooie tentoonstelling bij over het herontdekken, restauratie, verschillende bouwstijlen van de tempels enz. Het is echt de moeite waard.


De volgende stop is het mine museam van Aki-ra. Hij is vroeger als wees bij de Khmer opgegroeid en heeft veel mijnen gelegd tot hij op zijn 20e bij het Vietnamees leger aansloot om de Khmer te verjagen. Daarna heeft hij zijn leven geweid aan het verwijderen van landmijnen om de ellende van zijn verleden goed te maken. Daarnaast heeft hij samen met zijn vrouw geholpen militairen op te leiden in mijnen ontmantelen en vangen ze 20 kinderen op die gewond zijn geraakt door de mijnen. Het wordt ons snel duidelijk wat voor vieze wapens deze mijnen zijn en het is goed om te horen dat de meeste landen ze niet meer zullen gebruiken. Jammer van de restende 40 landen waaronder Rusland, China en de VS:-(

Aki-ra gaat nog altijd door met ontmijnen en hoopt ooit zijn land weer vrij te zien van deze ellende, maar ze hebben er nog ongeveer 2 miljoen!! te gaan… Een triest wereldrecord voor dit land. We geven dus graag wat extra voor het museum waarvan alle opbrengsten naar zijn goede doel gaan.


We zien ook dagelijks mensen met geamputeerde ledematen op straat. Ledematen die ze verloren zijn door per ongeluk op een mijn te stappen. Velen verkopen boeken  enz of spelen in een groepje, sommige bedelen.

Na afloop van de resterende tempels komen we lang Angkor Wat en vragen we onze tuktuk daar toch nog even te stoppen. We lopen via de achterkant naar binnen en wat blijkt, de gids had gelijk en de kern is weer open!!! We sluiten in de lange rij aan en ongeveer een half uur later lopen we op de steile trappen omhoog om van een schitterend uitzicht te genieten en de torens van dichtbij te zien. Op afstand zien ze er al indrukwekkend uit maar van dichtbij kunnen we de sierlijke details ook nog zien! Jammer dat de meeste beelden in het verleden gestolen zijn maar het is hier nog altijd indrukwekkend. Het is een mooie afsluiting van ons bezoek aan Angkor. We sluiten de avond af met lekker westers eten, dat is soms genieten met al die rijst en noodles…..


17 jan; Rond de middag gaan we naar Tonle Sap Lake, 1 van de grootste meren ter wereld.  Dat ligt een 15-talkm buiten de stad. In het droge seizoen is het meer slechts 2500 km2 maar in het regenseizoen kan het 10 x zo groot worden! We willen een boottocht over het meer om 1 van de drijvende dorpen te gaan zien. Ze vragen echter $20 pp en dat vinden we toch wel heel veel voor 1.5 uur. Bla bla dat het vaste prijzen zijn van de overheid, geld naar de dorpen gaat enz maar we besluiten toch om te draaien. Dan is de prijs even later toch 15pp. Hoezo vasten prijzen?? We bieden 25 samen maar dat kan niet dus lopen we naar onze tuktuk terug. We overleggen wat er nog meer te doen is en dan krijgen we een seintje dat 25 toch ok is. Heel raar allemaal maar de tocht is leuk, we zien drijvende huizen, kerken, scholen, winkels, veel vissers, krokodillen en slangen kwekers (voor de huid en het vlees) en veel armoede.


We mogen de school bezoeken en kunnen vooraf bij een winkel nog wat spullen kopen om ze te steunen. Hier vragen ze echter belachelijke prijzen voor schoolspullen! Echt schandalig wat voor marges de winkel hanteert, zelfs onderhandelen is niet mogelijk. Zo wordt het helpen van de school wel heel lastig gemaakt. Helaas hebben we onze eigen voorraad pennen niet bij dus kopen we potloden en geven ze bij de school af. Hier spelen de kinderen vrolijk, rennen achter elkaar (soms valt er 1 van de boot af maar ze kunnen allemaal zwemmen) en alles ziet er netjes uit. Het geld van de toeristen komt hier blijkbaar toch goed terecht.


Vandaag is onze laatste dag in Cambodia, morgen zitten we op de bus richting Bangkok. We sluiten af met een voorstelling van Khmer traditional dancing, opgevoerd door weeskinderen van Acodo. Tot onze teleurstelling zijn we de enige gasten vanavond, hoe kan het dat er niet meer mensen zijn?? Sommige kinderen zijn hier omdat ze geen ouders meer hebben maar de meesten omdat hun ouders ze niet meer konden betalen. Misschien tijd voor gratis condooms, pil of goede voorlichting in Cambodja?

We worden zeer hartelijk ontvangen door de kinderen en rondgeleid in het klaslokaal, de 'keuken', krijgen een overzicht van de vrijwilligers en begroting en dan krijgen we samen met een Koreaanse vrijwilliger een privévoorstelling. Dans en muziek zijn erg mooi en leuk om de kinderen te zien, ze zijn tevreden met wat ze hebben. Met een goed gevoel doneren we wat we bijhebben wat natuurlijk altijd teweinig is.

Cambodja is een land dat het recent heel erg zwaar te verduren heeft gehad. Het land is momenteel in volle groei, dus moesten we hier over een jaar of 10 terugkomen zullen we onze ogen nogal opentrekken volgens mij. Het gaat allemaal heel zeker de goeie kant op, het Cambodjaanse volk is erg open, gastvrij, vriendelijk…..daarvoor alleen al zou je nog een keer terugkomen :-)

1 opmerking:

  1. Hallo Leen en Roel,

    Ik geniet nog steeds van jullie reiservaringen. Heerlijk om dit allemaal te kunnen meemaken. Jullie hebben ook wel een zeer afwisselend programma.
    Ik zou bijna jaloers worden!
    Hopelijk kunnen jullie tzt in het "kleinburgerlijke" Belgie en Nederland weer goed wennen.

    Nog veel reisgenot.

    Nellie

    BeantwoordenVerwijderen