Taj Mahal

3 februari:  Wat had je dan verwacht van India? Geen idee, maar wat ik tot zover al gezien heb gaat buiten mijn verwachtingen, en dat zowel positief als negatief...

Het is hier zooooooo druk, en met druk bedoel ik dat heel erg letterlijk. De straten zijn zo vol met auto`s, brommertjes, autoriksja`s, fietsriksja`s, koeien, honden en daartussen ook nog eens ongelooflijk veel mensen. Iedereen en alles zit constant op elkaar te toeteren en roepen, stoppen is geen optie, je moet maar zien dat je niet in de weg staat! Dat hebben we letterlijk meegemaakt op de eerste nacht dat we hier aangekomen zijn: botsing tussen camionetje en autoriksja, 1 van de 2 was zowiezo door het rood gereden, maar hey, het was nacht dus `relatief`weinig verkeer he ... Beide voertuigen deden het nog dus waarom zou je dan stoppen he? Wat hebben we hieruit geleerd? Houd ten allen tijde je knieën binnen de riksja!

80 procent van al die mensen wil je maar al te graag iets verkopen, ergens naartoe brengen , ..... en alles tegen veel te hoge prijzen. Met andere woorden, om de paar meter moet je iemand met een op het einde niet meer zo vriendelijke `no thank you` van je afschudden. Onderhandelen is de boodschap, over alles!

Is India nu zo vuil als iedereen denkt? Tja, proper kan je de straten nu ook niet noemen. Het feit dat  als je `s avonds je neus snuit je zakdoek zwart ziet zegt misschien al genoeg?  De koeien leven er op straat, die eten wel het groen afval weg, maar het plastic blijft liggen en koeien produceren natuurlijk zelf ook wel wat mest :-) Die mest gaat hier trouwens ook niet verloren, wordt gedroogd en gebruikt als brandstof door de armsten. India is ook wel gelijk aan heel veel kleur (de felgekleurde sari`s van de vrouwen, afgewerkt met heel veel juwelen aan armen, voeten, neus,....) en heel veel geur (dat kan gaan van de kruiden op de markten tot de geur van de pisbakken langs de straat).

Vandaag bezoeken we het Red Fort, van waaruit de Mughal Dynasty in de 17de eeuw regeerde. We vinden een driver die ons tegen een eerlijke prijs ernaartoe wil brengen, die niet beweert dat het Fort gesloten is of dat je op voorhand tickets moet hebben en die dat dan toevallig wel even voor je kan regelen tegen een prijsje. Binnen genieten we van de rust (even geen verkopers aan je hoofd). Enkel een paar jonge Indiërs die graag met een blonde Westerse schone op de foto willen, kan je het ze kwalijk nemen :-))

Nadien gaan we naar de Jami Masjid, de grootse moskee van India, er kunnen zo`n 25000 mensen binnen. De terugweg doen we te voet door Old Delhi. Een wirwar van kleine straatjes met overal handelaars die je hun waar aan de man willen brengen.

4 februari:  Uitslapen gaat matig......het guesthouse is druk bezet en in een drukke buurt gelegen. Wel gezellig maar dat moet je er dan bijnemen he. Ze zijn ook nog volop bezig met verbouwingen in de gang, en de Indiërs zijn vroege vogels!

Vandaag bezoeken we het museum over Indira Gandhi (geen relatie met Mahatma Ganhi). Zij was de eerste vrouwelijke eerste minister van India, vermoord in 1984 door 2 van haar (Sikh) bodyguards ivm een discussie rond een heilige Sikh tempel. Nadien gaat het richting het Mahatma Gandhi Museum. We krijgen veel info en uitleg over zijn leven en filosofie. Buiten zijn zijn laatste voetstappen te zien en de plaats waar hij doodgeschoten werd. Hij werd vermoord in Delhi op 30 januari 1948 toen hij onderweg was naar een gebedsmoment.

Tegen het einde van de middag lassen we nog een shopmoment in. Resultaat: Alibababroek voor Leen, nu pas ik helemaal in het Indisch plaatje:-)

5 februari: Vandaag nemen we de trein naar Agra, home town van de Taj Mahal! Treinen vertrekken hier trouwens op onmenselijk vroege uren..... Om 5 uur staan we al in het station na een zeer korte nachtrust :-( Vandaag is het vrijdag, de sluitingsdag van Taj Mahal. Dat betekent dat de riksja-chauffeurs niet veel te doen hebben dus we kunnen een goeie deal sluiten en worden de rest van de dag rondgereden naar onder andere de Baby Taj (jawel, een mini-versie van Taj Mahal), nog een Red Fort en de rivieroever van waaruit we een superzicht hebben op de Taj Mahal.

Tegen zonsondergang zoeken we 1 van de vele rooftoprestaurants uit de stad op en genieten van een kopje chai (thee) van het uitzicht op Taj Mahal en de ondergaande zon. 

6 februari:  Vandaag gaan we het wonder aanschouwen! Taj Mahal wordt beschreven als 1 van de mooiste gebouwen ter wereld en dat gaan we even met onze eigen ogen bekijken. We gaan voor een zicht bij zonsopgang dus de wekker gaat wederom vroeg. We zijn blijkbaar niet de enigen die er zo over dachten want rond 6h15 staat er al een heuse rij! Indiërs betalen 20 rupees, buitenlandse toeristen 750 rupees (12 euro)! Mannen en vrouwen moeten in een aparte rij binnengaan, iedereen wordt gefouilleerd en alle zakken worden grondig gecontroleerd. Alles wat schade kan aanbrengen aan het gebouw komt er niet in! Eten mag ook niet, dat werkt vervuilend . We krijgen wel een gratis flesje water en schoencovers (om het marmer niet te beschadigen).

Het zicht is super, het licht ook! Het is echt zoals op de plaatjes in de boeken!  We mogen genieten van de zonnestralen die op het serene, witte gebouw vallen en van de reflectie van dit alles in het water voor het gebouw..... Dit, dames en heren, is een zeer mooi stukje India!

In  2003 hebben ze het hele gebouw schoongemaakt en nu mogen er ook geen gemotoriseerde voertuigen meer in de buurt komen wegens vervuiling door uitlaatgassen. Die Taj Mahal, wat is dat eigenlijk voor een gebouw? Het is een graftombe van Mumtaz Mahal, de vrouw van Keizer Shah Janan, die in 1631 stierf tijdens de bevalling van hun 14de kind. 20000 Indiërs hebben hieraan meegebouwd gedurende 22 jaar. In 1966 is keizer Shah Jahan naast zijn vrouw Mumtaz begraven.

`s Namiddags gaan we naar Fathepur Sikri, een 40-tal kilomter van Agra. Ruïnes van een verloren stad uit het Mughaltijdperk in de 16 de Eeuw.  We besluiten de lokale bus te nemen, niet duur en een avontuur voor dezelfde prijs! Een gammele bus die bijna uit elkaar valt, met gaten in de bodem, een halfwerkende rem en een zijkant die precies wat los zit of beeld ik me dat in? Maar we geraken veilig daar en ook weer terug:-)

Als we terugkomen uit de ruïnes worden we door een aantal kinderen en studenten tot vervelens toe aangeklampt voor ons afgescheurde ticket. Ze willen er zelfs geld voor geven!  We besluiten om ze het niet te geven en achteraf komt uit dat zij die tickets aan de bewakers doorverkopen en die gebruiken dat op hun beurt om aan gidsen van toergroepen te verkopen (die krijgen geen individuele tickets, enkel als ze al binnen zijn, en dan is dat toch al afgescheurd). We kletsen gezellig nog wat na met de andere westerlingen op onze bus....

7 februari: Vandaag gaat de reis richting Jaipur, de hoofdstad van Rajasthan. Wederom een onmenselijk vroege trein om 5 uur (ik stel voor de we volgende keer de nachttrein nemen :-(). Na een vrij comfortabele rit van 5 uur moeten we op het station weer iedereen en alles van ons afschudden en zoeken we een guesthouse uit.  Na de lunch verkennen we de Pink City (veel gebouwen zijn hier roze), lopen even rond door het oude stadsgedeelte, maar we worden niet gecharmeerd door Jaipur.

8 februari; We besluiten onze tickets om te boeken en we nemen vandaag de nachttrein naar Udaipur ipv morgen.  Het is regenachtig en we spenderen zowat  de hele dag in een koffiehuis :-( Moet kunnen, toch? Het feit dat we moe zijn en allebei met een flinke verkoudheid zitten speelt misschien wel een grotere rol dan we denken, maar hey, het kan niet altijd rozengeur en maneschijn zijn he! Vanavond zitten we dus op de trein naar Udaipur, hopelijk vinden we daar wat we zoeken..... Het schijnt de meest romantische stad van India te zijn :-)