Kathmandu

26 maart: Vandaag gaan we naar Patan, de suburb van Kathmandu. We kiezen wijselijk NIET voor de fiets maar voor een taxi :-) Patan is een stuk rustiger dan centrum Kathmandu. Hier komen de toeristen logeren die het niet zo op grootsteden hebben. Wat is er hier eigenlijk te zien/doen? Wel eigenlijk pretty much hetzelfde als Kathmandu: Patan heeft ook een hele mooie Durbar Square met een hele indrukwekkende verzameling van tempels. We dwalen nog rond in de straatjes rond het plein en vinden zo tal van shrines en vishnu-afbeeldingen, allemaal heilige plaatsjes waar mensen kaarsen en wierook komen branden, ontelbaar die plaatsjes..... Op Durbar Square zetten we ons ergens op een dakterras met uitzicht en raken in gesprek met een koppel Spanjaarden die toch niet zo overtuigd zijn van de charmes van Nepal, ieder zijn gedacht zeker:-)

In de late namiddag houden we het voor bekeken en keren terug naar huis (dat is waar de rugzak staat, remember?) We lopen nog even langs het reisbureau voor een update over onze trip naar Tibet, gaan die Chinezen de grens nu open doen of niet? Daar is het antwoord volmondig: NEE, de grens zal niet op tijd opengaan opdat jullie nog kunnen gaan voor de 5de april (dan vliegen we namelijk naar huis hè). Wat een teleurstelling, geen hoop meer dus kunnen we maar beter op zoek gaan naar alternatieven :-((

27 maart: Druk programma vandaag: op zoek naar activiteiten/trips die we kunnen doen tussen nu en de 5de april, binnen Nepal (Bhutan blijkt zeer duur te zijn) en dingen die we nog niet gedaan/gezien hebben. We gaan op een paar plaatsen praten en prijzen vragen, lezen wat in reisgidsen en rond een uur of 4 is het beslist. We vertrekken op de 29ste voor 2 dagen raften op de Bhote Kosi rivier, daaraan plakken we nog 2 dagen canyoning (het volgen van de rivierstroom adv touwen of gewoon glijdend van de waterval). Daarna laten we ons afzetten in Dulikhel, een rustig bergdorpje waar je nog van het uitzicht van de Himalaya kan genieten. Laatste halte wordt Bhaktapur, een middeleeuws dorpjes op weg terug naar Kathmandu. We mogen fier zijn op onszelf, dat hebben we weer goed geregeld:-)

Kathmandu, en meer specifiek Thamel (de backpackerswijk waar we verblijven) heeft geen geheimen meer voor ons. Het wordt tijd dat we de verkopers achter ons laten :-( Hieronder enkele zinnetjes die we dagelijks meer dan eens te horen krijgen:
-    Madam, hash, marihuana? (en dat op nog geen 2 meter van de politie!)
-    Yeezzzzzzzzzz?!
-    More colours inside (als je ook maar durft om een blik op hun uitgestalde spullen te werpen)
-    Taxi!?!
-    Riksja!?!
-    Excuse me? Hello excuse me?!?!?
-    Hello, hello, hello...
-    I give you good price
-    Look inside
-    We have many sizes

We hebben ook onze vaste stek voor ontbijt: snel, goedkoop en vriendelijk. We krijgen ook elke morgen de krant :-) Zo komen we te weten dat het de warmste maand Maart ooit is in Kathmandu Hierdoor smelt het het ijs in de bergen sneller, waardoor er meer water in de rivieren is, meer hydropower, meer electriciteit, minder powercuts! We leren veel bij:-)

28 maart: Ons visum verloopt morgen en aangezien we niet het land uitgaan naar Tibet moeten we dus maar eens dringend een verlenging gaan aanvragen. Het Immigration Office opent om 10h en wij zorgen dat we om kwart voor 10 aan de deur staan :-) Goed gedacht, we zijn de eersten! Met enige vertraging komt de Immigration Officer er rond 10h30 door en rond 11h staan we buiten met onze verlenging in de hand, wat een service. We verschieten er zelf van:-)

De rest van de dag doen we de allerlaatste souvenir inkopen (we moeten nu echt wel eens gaan stoppen, want het wordt wat decadent :-)) en pakken weer in....

We gaan even offline, tot we weer bovenwater zijn over een paar dagen :-)

Tibet or no Tibet, that is the question....

20 mrt: We gaan vandaag naar Durbar Square, alweer een world heritage zone. We vragen ons maar niet meer af de hoeveelste op deze reis :-)We lopen er via een toeristische route uit de Lonely Planet heen langs veel Buddha’s, temples en stupas. Velen zijn ‘verborgen’ achter kleine steegjes of doorgangen maar zeker de moeite. Na 2 uur komen we op Durbar Square aan. We gaan eerst even iets drinken, het is alweer een warme dag in Kathmandu (ongeveer 30 °C).

Het plein is openlijk toegangkelijk, maar toeristen moeten toch betalen om hier te komen kijken. Je kunt wel gratis een verlenging aanvragen zodat je hier gratis terug kunt komen of gewoon het plein oversteken als je hier in de buurt bent. Een beetje raar maar toch handig dus we verlengen voor 3 dagen, het maximum zonder pasfoto. We bekijken het grootste deel van de 40 tempels, standbeelden enz maar besluiten later terug te komen voor het museum. Het is erg warm in de zon en we gaan liever nog even verder met een wandeling ten zuiden van het plein langs meer tempels en door leuke steegjes.

Na de tour kijken we nog even voor souvenirs, die zijn hier goedkoper dan in onze wijk. En dan is het tijd voor een douche, vooral onze voeten zijn gecamoufleerd…. We sluiten de dag af met lekker Thais eten, het beste dat we buiten Thailand gehad hebben.

21 mrt: Na het ontbijt gaan we langs ons reisburo voor een update over Tibet. We krijgen goed nieuws, ze geven 80% kans dat we de 30e kunnen gaan! Maar dan zouden we de 6e terugkomen en de 5e moeten we naar huis vliegen :-( We kunnen gelukkig ook de 4e terugvliegen uit Lhasa zodat we wel onze vlucht halen. Beter 2 dagen Lhasa missen dan niets dus we gaan akkoord. Een goed begin van de dag!

Vol goede zin lopen we richting Swayambhunath, een stupa die boven Kathmandu uitsteekt. Het is ongeveer 2km lopen en als we verkeerd lopen komt een oude dame ons terugroepen en de goede kant uit gebaren. Buiten het toeristisch gebied zijn de mensen hier erg vriendelijk. We lopen verder en komen dan bij de Bishnumati rivier. Of beter gezegd een open riool, wat een stank en viezigheid! We lopen snel verder naar de stupa, dit is erger dan India….

De stupa heeft als bijnaam Monkey tempel door de aapjes die hier voedsel zoeken, dus voorzichtig met eten! We rusten even voor we de lange steile trap naar boven nemen, vergezeld door de aapjes, bedelaars, verkopers en andere toeristen. Boven staat een grote stupa, helaas in de steigers maar het uitzicht over Kathmandu is super. Als het helder weer is in ieder geval, maar ook vandaag is het best goed.

Als we genoeg rondgekeken hebben dalen weer af en gaan terug naar onze wijk. We komen weer langs winkels vol outdoor spullen we besluiten nog eens prijzen te vragen voor spullen voor Tibet. Dit keer een goede gok net buiten de toeristische kern en na wat onderhandelingen vertrekken we met een tas vol spullen. De verkopers zijn blijkbaar ook blij met deze grote verkoop, ze bellen blij met waarschijnlijk de baas :-) Het blijkt echter onze inkoopdag te zijn want voor we gaan eten lopen we ook nog tegen goedkope gifts aan en een regenjas. Dat is voldoende voor ons budget voorlopig en alles bij elkaar een erg goede dag!

22 mrt: Ons visum verloopt 1 dag voor de reis naar Tibet dus we gaan bij het Immigration Office een verlenging aanvragen. Maar eerst gaan we naar een bioscoop in de buurt kijken of ‘My name is Khan’ daar speelt. We hebben in India veel reclame voor deze film gezien dus zijn zeer benieuwd. De bioscoop ziet er echter alles behalve uitdagend uit dus we gaan liever even verder kijken… Buiten staat wel een standje met dvd’s en daar kopen we de film voor een prikkie, nu hopen dat ie het thuis ook doet…

We lopen verder naar het office, maar dat is toch verder dan het op de kaart lijkt. Niet teveel op schaalverdeling vertrouwen van gratis kaarten :-( Maar om 11 uur zijn we eindelijk ter plaatse en kunnen we formulieren invullen en in de rij aansluiten. Het schiet niet op maar iets na 12-en zijn we aan de beurt. Het goede nieuws: als ons visum 1 dag verlopen is geldt er een algemeen pardon en mogen we zo de grens over. Het slechte nieuws: dit heeft ons ruim 2 uur gekost:-(

We vinden dat we genoeg gelopen hebben dus pakken een taxi naar Durbar Square. We worden midden op het plein afgezet zonder toegangscontrole. Dit is goedkoper dan kaartjes kopen :-p We gaan even iets drinken, kopen nog souvenirs en gaan dan naar het museum. Vandaag gesloten, blijkbaar elke maandag :-( Niet echt onze dag vandaag….. Morgen een nieuwe poging dan maar. Tijd om terug te gaan naar onze kamer en even rustig te zitten.

Tegen etenstijd gaan we weer richting het toeristisch centrum en kijken even in een outdoorshop voor jassen voor Tibet. We zien 2 mooie jassen en met de nodige moeite krijgen we onverwacht een mooie prijs dus sluiten we ook vandaag weer af met mooie inkopen, toch een zinvolle dag:-)

23 mrt: We kijken even rond voor fietsen voor morgen en vinden dicht iets zodat we morgen niet hoeven te zoeken. Daarna door naar Durbar Square, nog eens proberen of we het museum binnenkomen. Onderweg stoppen we nog bij een bank om een beschadigd briefje van 50 te wisselen. We hebben dit zonder te merken een keer aangenomen maar het is al 3 keer geweigerd als we hiermee wilden betalen. Net zoals in India dus oppassen met briefjes die je aanneemt. Bij de bank komt een bewaker meteen op ons afgelopen en hij begrijpt direct wat we met het briefje willen. Hij kruipt voor ons voor en even later lopen we met een goed briefje naar buiten, zo kan het dus ook:-)

Het is vandaag Chaitra Dasain, een feestdag waarbij geiten en buffels geofferd worden en die het begin is van het Seto Machendranarath chariot festival. We zien kadavers liggen op het plein maar besluiten toch maar verder te lopen naar het museum. Helaas, ALWEER gesloten :-( De bewaker gisteren had onze vraag niet begrepen of niet goed nagedacht, maar vanwege het festival staan we dus alweer voor een gesloten deur… We zien wel of we een keer illegaal terug het plein op gaan want onze kaartjes zijn na 3 dagen nu verlopen.

Terug in ons hotel weten we duidelijk dat we in Nepal zijn: de receptie is donker op 1 lamp na en de lift naar onze luxe kamer op de 5e is buiten gebruik. De kamers zijn ongeveer voor de helft af en de bezetting is dus blijkbaar nog te laag om de stroomgenerator overdag aan te zetten :-( Ook het restaurant op de rooftop is overdag gesloten, we gaan dus goedkoop een paar meter verder lunchen, weer 5 verdiepingen omlaag lopen….en dus ook telkens omhoog als er geen stroom is.

Voor het avondeten willen we ‘Death by Chocolate’ (die naam zegt toch genoeg niet?) als toetje, maar het eten is weer zo lekker dat er geen plaats meer is voor een lekker toetje. Volgende keer toch iets anders verzinnen…

24 mrt: Tijd om de fietsen op te halen die we gisteren gereserveerd hadden. De zadels zijn beter dan vorige keer, de remmen werken en de versnellingen ook, een goed begin! We fietsen Thamel uit over de doorgaande weg. Best druk hier met verkeer dus we zoeken snel een parallelweg. Daar zijn wat eenrichtingswegen die niet op de kaart stonden, best lastig fietsen hier… Maar even later staan we voor de randweg die we moeten oversteken, oeps. Afstappen, wachten tot we kunnen voorsorteren en dan snel met het verkeer mee en zo snel mogelijk weer aan de zijkant van de weg komen. Fietsen huren was toch niet zo’n goed idee voor in de stad, volgende keer een taxi: veiliger, leuker, goedkoper en comfortabeler. Maar even later zijn we toch bij onze bestemming: Pasupatinath, de belangrijkste Hindu tempel in Nepal aan de heilige rivier Bagmati. Het doet ons sterk denken aan Varanasi met de verbrandingen en een heilig open riool, hoewel deze echt stinkt:-(

Na de winkeltjes bij de ingang is het hier wel redelijk rustig tussen de vele tempels en shrines. We kunnen zelfs de heuvel op lopen om boven in een bos te genieten van uitzicht (oa op de golfbaan met achterliggende vliegveld) over de tempels en weer met aapjes natuurlijk ;-) Het grootste deel van de tempels is echter alleen toegangkelijk voor Hindus, maar we kunnen via de ingang toch een indruk krijgen.

We halen terug onze fietsen op en lopen tussen de tempels naar een andere uitgang, zo omzeilen we de grote randweg! Ons volgende doel is Boudhanath (ja, alweer onze 2e world heritage site van vandaag, we hebben ze zo ongeveer allemaal gehad hier in Nepal), een 43m hoge stupa 6km buiten het centrum. Het is niet ver fietsen maar wel continue een helling dus onderweg stoppen we even als we 2 jongens met een koud flesje drinken zien zitten. We bestellen ook wat en krijgen meteen 2 stoelen aangeboden en rusten even uit in de schaduw. 1 jongen is blijkbaar een rapper die vandaag zijn 1e optreden gaat geven en hij kletst bijna net zo snel als hij rapt :-) Gezellig en leerzaam, hij is duidelijk trots op zijn land en verteld ronduit terwijl zijn broer zwijgzaam lachend toeluistert.

Na het drinken fietsen we nog even verder en parkeren voor Boudhanath. Het is hier wel toeristisch maar niet zo druk. Veel monniken waaronder ook westerlingen die hier in opleiding zijn. De stupa is mooi en indrukwekkend, maar de steegjes er omheen zijn zeker zo leuk. We komen even later bij een Tibetaans klooster: Shechen Tennyi Dargyeling Gompa. Als we het binnenplein oplopen zien we net alle monniken naar binnen gaan voor een dienst. We lopen mee en zetten ons tegen een zijmuur. Ze ‘chanten’ en het geeft een zeer rustgevend gevoel. Net als we denken dat we maar eens opstappen gaat de gong en beginnen de trompetten te schallen. Het is een levendig en indrukwekkend geheel. Bij het hervatten van het chanten verlaten we stil de dienst, helemaal tot rust gekomen.

Tijd om terug ‘naar huis’ te fietsen. Het gaat gelukkig vooral bergaf en we weten welke straten we moeten ontwijken, dus relatief snel en veilig zijn we terug, maar dit was toch echt onze laatste keer fietsen in Kathmandu!

25 mrt: Vandaag staat er niets op het programma. We hebben 2 dagen over door het wijzigen van de Tibet tour dus we staan laat op en lopen tegen lunchtijd rustig door Thamel, op zoek naar Death by Chocolate! Het is helaas niet meer aanwezig dus halen we een stuk chocolade taart als alternatief.

We gaan op zoek naar het Via Via café, een Belgische keten van café’s / restaurants voor backpackers met vaak extra activiteiten, zoals een filmavond hier. Althans, voorheen want we zien nu een grote ruwbouw staan op de voormalige lokatie :-( We lopen via een omweg terug, doen nog wat kleine inkopen en willen lekker gaan uitrusten op onze kamer. Maar dan geeft het bed een krakend geluid. Mmm, iets bewoog er hier….

De achterkant is blijkbaar losgekomen en de klussers van het hotel kunnen het niet maken, de schroefdraad is stuk. We zullen moeten verhuizen naar de kamer naast ons. Jammer, we hadden ons net zo lekker geinstalleerd en het uitzicht op de hoek was super! Maar ze helpen mee onze spullen verhuizen, een prima service maar toch weer een redelijke tijdvullende activiteit op ons ‘rustdag’. Tijd om echt te gaan rusten…..

Jungle safari

14 maart: Vandaag durven we het weer aan om weer eens wat sportiefs te gaan doen dus we gaan fietsen huren! In Pokhara is het relatief plat dus we hopen ons niet te moe te hoeven maken :-) De bestemming wordt het oude stadsgedeelte van Pokhara tot aan het Gurkha Museum en dan via de oevers van het meer weer terug. Het gaat toch meer bergop dan we dachten, dus onze spieren worden nog eens op de proef gesteld. In oud Pokhara is niets van het massatoerisme te merken. Hier wonen, leven, werken en winkelen de locals! Een paar kilometer verder komen we aan het Gurkha Museum: Gurkha`s zijn Nepalese soldaten. Het Britse leger heeft een recruteringscenter in Pokhara. Honderderden Nepalezen per jaar komen daar die superharde selectieproeven afleggen om zich bij het Gurkha leger te voegen. Hoofdreden van de meesten: geld! Het museum zelf is niet veel soeps, we zijn er de enige bezoekers en worden constant achtervolgd door een oud ventje die voor ons de lichten aan en uit doet en de achtergrondmuziek af en aan zet:-)

We beginnen niet te laat aan onze terugtocht want we verwachten weer regen deze namiddag, zoals bijna elke namiddag :-( We stoppen langs een kleine steiger aan het meer en daar zijn ze bezig met een heuse videoclip opname! We kennen de zangeres niet, maar ze ziet er alleszins beroemd uit:-)

Onderweg komen we ook nog wat bekende gezichten tegen uit de bergen. Nepal is een klein land en iedereen die Annapurna gedaan heeft komt naar Pokhara om even te relaxen.... Wij blijken trouwens nog niet zo heel veel voor de trekking betaald te hebben in vergelijk met sommige anderen. We hebben alles bij hetzelfde kantoor in Kathmandu geboekt dus wel een goeie prijs en service gekregen :-)

En er komt nieuws over onze trip naar Tibet: gaat misschien niet door omdat de grens momenteel gesloten is :-(.... Iets in verband met een verjaardag van onafhankelijkheidsdag of iets dergelijks???? Ze verwachten alleszins problemen dus houden ze de toeristen maar buiten.

15 maart: Geen fiets meer vandaag, onze achterwerken doen nog zeer van het slechte zadel van gisteren. We doen een beetje lui en nemen een taxi (hoe decadent) naar de waterval. De waterval heet Devi`s Falls, volgens de locals is die naam eraan gegeven toen een zekere Meneer of Mevrouw Davis hierin is gevallen en gestorven is..... Wat er van waar is weten we niet maar het klinkt wel goed als uitleg. Het is nog steeds droog seizoen dus niet veel waterval te zien eigelijk, het water staat superlaag.

Onze taxichauffeur staat aan de uitgang op ons te wachten en brengt ons daarna helemaal naar de World Peace Pagoda (helemaal naar boven op de berg lopen hebben we even genoeg gedaan de laatste dagen). De weg naar beneden nemen we er te voet nog wel bij :-) De pagoda is gebouwd door Buddhistische monikken om de wereldvrede te promoten (tja, de naam zegt het al hè). De weg naar beneden gaat via een bospadje helemaal beneden tot aan het meer, daar nemen we een bootje terug naar de andere oever. Onze kapitein probeert ons in zijn gebrekkig Engels nog even duidelijk te maken dat alle Nepalezen `goed’ zijn, maar de regering en de koning niet.

We weten ondertussen dat de stroomvoorziening hier niet vanzelfsprekend is, maar we zijn toch blij dat er `s avonds stroom is (het schema wisselt hier blijkbaar per week) en we de rugzakken zonder zaklamp of kaars weer kunnen inpakken.

16 maart: Gedaan met uitslapen, onze bus naar Chitwan National Park vertrekt om 7h30. Een 5-tal uur en veel bochten later komen we aan in Sauraha waar we opgewacht worden door de uitbater van ons hotel. Alles is weer voor ons geregeld, de bagage wordt naar boven gebracht, de lunch wordt geserveerd en de planning voor de komende dagen overlopen :-) De porties eten zijn hier Nepalees (lees enorm), honger zullen we zeker niet lijden.

Later in de namiddag maken we nog een wandeling door het plaatselijke Tharu dorpje, dat zijn de oorspronkelijke bewoners van het Chitwan National Park. Ze leven heel basic, maar zitten in volle evolutie, binnekort krijgen ze ook stenen huisjes ipv riet en klei. De show die we `s avonds nog te zien (de plaatselijke jongemannen die dansen met stokken) is supertoeristisch. Zit in het pakket zullen we maar denken:-)

17 maart: Om 6h30 zitten we alweer aan het ontbijt. Wake-up call door de uitbater en de vogeltjes :-) Vol programma vandaag, we beginnen met een tochtje over de rivier met de kano. Onderweg wijst de gids ons op de dieren die er te zien zijn. Veel vogels, eenden en ook krokodillen. We meren aan en we gaan te voet door het park weer terug. De gids maant ons aan heel dicht bij elkaar te lopen en NIET te praten, echt een schoolreisje hier :-) We zien: kippen, apen, pauwen, vogels en heel veel neushoornstront, maar GEEN neushoorns, tijgers, wilde olifanten of dergelijke.

Misschien hebben we deze namiddag meer geluk als we met de jeep op pad gaan. We delen de jeep met nog wat andere toeristen waaronder een Canadees koppel dat we in de bergen hadden ontmoet, klein Nepal. Wat zien we onderweg: apen, wilde kippen, pauwen, veel herten en net op het einde 2 neushoorns (in hoog gras, dus je kan alleen een grijze vlek onderscheiden, ook geen goeie foto`s dus).

Heel veel stof gegeten tijdens de jeep safari.... Douchen, eten en relaxen. Morgen is het weer om 6h op.

18 maart: Om 6h30 zitten we op een olifant en vetrekken we richting park in de hoop nog wat meer wildlife te zien. Laatste kans nu want over een paar uur zitten we op de bus richting Kathmandu. We hadden al wat ervaring met olifanten in Thailand en qua comfort is het sinds toen zeker niet verbeterd :-( Maaarrrrr............ we hebben geluk, we krijgen 2 neushoorns van heel dichtbij te zien! Ze blijven heel erg rustig en lijken wel te poseren voor de vele camera`s die rondflitsen.

Rond 8h30 ontbijt en om 9h30 zitten we op de bus. Het eerste wat we doen is als we in Kathmandu aankomen is naar het reisagentschap gaan om te zien of er nieuws is over Tibet. Is die grens nu al terug open? Wat wordt er verwacht? Nog geen vooruitgang, de grens is nog steeds dicht, onze paspoorten liggen bij immigratie en we moeten zoals zoveel andere toeristen gewoon afwachten:-(



19 maart: Heel erg slecht geslapen, de kamer ligt aan de straatkant vlak bij een bar waar de muziek `s avonds nogal luid en laat doorgaat. We beginnen de dag met een zoektocht naar een andere kamer en ronden deze zoektocht een aantal uur later met succes af! Een superkamer in een 7-maanden oud (of beter gezegd nieuw) hotel, met groot zacht bed, geen straatlawaai, nieuwe propere badkamer, tv en internet...... Dat alles zo goed onderhandeld voor 1/3 de van de oorspronkelijke prijs. We beloven dan ook goeie reclame voor hen te maken.

`s Namiddags lopen we een toertje door Kathmandu, wat marktjes, gezellige pleintjes, tempels, en niet te vergeten.... rondkijken naar de spullen die we hier allemaal nog gaan kopen of direct kopen :-)

Himalaya trekking

3 mrt: Vandaag begint onze trekking officieel. Hoewel, we worden aan het hotel opgehaald door onze gids Udaya. Hij is keurig op tijd, zelfs te vroeg… Onze drager Mukti wacht bij de bus. Het is voor onze maatstaven zelfs een luxe bus. We stoppen onderweg een paar keer en onze gids neemt ons mee naar het restaurant en betaalt en brengt vervolgens het eten. We hebben alles inclusief behalve drinken dus dit zal komende dagen wel zo blijven. Heel erg wennen voor ons na al die maanden alles zelf verzorgen en regelen…. Op onze bestemming Pokhara voelen we ons nog minder op ons gemak: onze drager pakt onze 2 grote rugzakken en we worden naar onze taxi begeleid. Het is een mini taxi zoals de meeste hier zijn maar wonderbaarlijk past alles er natuurlijk wel in:-)

Het hotel is prima en in de avond worden we weer rondgeleid en ze zoeken een leuk restaurant voor ons en betalen weer de rekening. We proberen maar alvast aan het idee te wennen. Na afloop nog even wat drinken en de laatste mails, we zullen 10 dagen niet online zijn.

4 mrt: Vandaag eindelijk echt onze trekking. Met een taxi vertrekken we uit Pokhara (820 meter hoogte) naar Nayapul (1070), een uur over bochtige wegen. Er zijn meerdere toeristen met gidsen en dragers onderweg maar het is toch heerlijk rustig en schoon hier. We zijn net op tijd want volgende week begint blijkbaar het hoogseizoen :-) Het weer is ook prima, zelfs echt warm rond de middag! In de schaduw genieten we van een heerlijke lunch die natuurlijk weer door onze vrienden besteld en gebracht wordt….


Vandaag lopen we in ongeveer 6 uur naar Tikhedhunga (1500). Ons guesthouse heeft zelfs een warme douche en electriciteit :-). Dat zal niet zo blijven, alles zal meer basic worden volgens Udaya. En alle spullen die ingekocht moeten worden steeds duurder, alles komt hier met ezeltjes naar boven. We zien de uitwerpselen onderweg overal liggen, meestal COMPLEET bedolven onder kleine vliegjes! En een dode en een zieke ezel, waarschijnlijk voedselvergiftiging.

5 mrt: Vandaag gaat onze reis naar Ghorepani (2750). Standaard half 7ontbijt en om 7 uur vertrekken want het 1e stuk is een flinke steile klim en dat gaat best voor de zon warm wordt. We zijn het snel met de gids eens over deze beslissing, het gaat hier rap omhoog en we zien zelfs al een 1e blik van de top van Annapurna: heel mooi en wit. Even later is alles achter de wolken verdwenen, blijkbaar standaard hier: in de morgen helder, daarna langzaam wolken…


We lunchen vroeg en vullen onze flessen dit keer met leidingwater en desinfecterende druppels om plastic te reduceren hier. Helaas denkt niet iedereen zo wat we zien toch regelmatig restafval op het pad liggen, erg spijtig:-(

Na het 1e steile stuk vlakt het gelukkig iets af en we genieten van de mooie bloemen van de Rhododendrons, het nationale symbool van Nepal. Rond 2 uur zijn we al bij ons guesthouse, wat een meevaller voor 1250 meter stijging op 1 dag. En zeker als we onze kamer zien: veel licht, groot bed en eigen badkamer, joepie! Een mens is hier snel tevreden:-)

Na de douche willen we onder wat kaarten en lezen (wat kan je hier anders doen?) en er blijkt zelfs lekker warm vuur te zijn, feest! Lekker warm en de was is snel droog. En tot ieders verbazing zetten een paar Belgen na het eten zelfs hun laptop neer om Star Trek te kijken, een bezienswaardigheid hier.

6 mrt: Om 5 uur moeten we vertrekken, maar we zijn al lang wakker want het is erg koud. Zelfs in onze dikke slaapzakken en thermisch ondergoed :-( We starten wat moeilijk door de kou en het vroege tijdstip maar we worden gelukkig wel snel warm. Niet raar omdat we toch in 45 min naar 3210m stijgen, maar het uitzicht op Poon Hill is wel de moeite waard! Daarna weer terug voor het ontbijt en rond half 8 vertrekken we. Vandaag geen stijging maar gemiddeld dalen we. Dat wil zeggen wisselend stijgen en dalen maar uiteindelijk komen we op 2245m uit in Chuile. Dalen is echter niet zo inspannend maar wel zwaarder voor de spieren, dat belooft wat na onze overnachting op base camp boven 4000m….

Onderweg wel een groot hert en heel veel Rhododendrons, vooral met rode en roze bloemen. Het zijn trouwens bomen in tegenstelling tot de struiken zoals wij ze in onze tuinen kort snoeien. Alles bij elkaar een lange dag en vooral vermoeiend knieen maar het guest house heeft een mooie tuin waar we relaxed kunnen kletsen met de overige gasten. En we vragen extra dekens voor de nacht:-)


7 mrt: Vandaag lekker warm geslapen en nu lekker blijven liggen tot we om half 7 weer ontbijten. Daarna gaan we steil omlaag om de rivier over te steken, lekker om de spierpijn uit de benen te lopen... Na de daling natuurlijk weer steil omhoog en het schiet vandaag goed op dus gaan we nog even door na de lunch. Het is ondertussen erg warm en we moeten goed smeren maar verkleuren toch snel. Aan 1 kant want we lopen langs de bergwand :-p We stoppen in Sinuwa (2340) om te slapen. Met stroom en warme douche, zonder haardvuur maar wel weer erg gezellig.

8 mrt: Weer om half 7 ontbijt. Hoewel we voor liggen op schema willen we dat zo houden en voor het slechte weer op onze bestemming aankomen. Onze gids zingt weer zoals altijd en kletst vrolijk met de drager. Wij genieten van de zon hoewel de stijging ons ook goed warm houdt…

We komen onderweg langs een kleine hydro-centrale. Sommige dorpen hebben alleen zonne-energie en dus weinig stroom, andere hebben samen een eigen waterkrachtcentrale gekocht en dus veel stroom en meestal ook gelijk een tv met grote sateliet-schotel. Verder weinig moderne beschaving, vandaag zien we zelfs geen ezels of paarden, vanaf Sinuwa gaat alles met mankracht omhoog en is er geen mineraalwater meer, maar wij vullen onze flessen al langer met water uit de bergen.

Na de lunch stijgen we snel en willen we na een uur even rusten. Net dan begint het echter te regenen en dringt onze gids aan op doorlopen. We verhogen dus het tempo en komen al snel langs de sneeuw en steken zelfs een kleine gletsjer over. Dan stopt de regen en krijgen we hagel en sneeuw, brrrrrr. Gelukkig is ons dorp in zicht en net als we bij ons guest house in Deurali (3200) aankomen begint een hoosbui, perfecte timing!

De kamer is basic, douche is koud dus geen optie maar we krijgen wel een kaars en deken en dat voelt al prima na deze lange dag met ongeveer 900 meter omhoog! En verwarming in de eetruimte: een kachel op brandstof met een grote vlam onder de tafel om je voeten te warmen en je was te drogen :-) We poetsen onze tanden met steenkoud water maar genieten ondertussen van een heldere sterrenhemel. Het wordt dus weer een koude nacht.

9 mrt: Vandaag onze laatste dag stijgen. We vertrekken iets later om sneller in de zon te lopen maar moeten wel voor 10 uur het stuk voorbij waar lawinegevaar is (anders begint de sneeuw door de opkomende zon te smelten). Dat lukt prima en ondertussen zijn de warme kleren al uit en is een t-shirt genoeg, hier midden in sneeuw. Het lijkt wel wintersport maar dan te voet. Het 1e deel is soms glad maar daarna hebben we wat grip in de sneeuw. We stoppen om 11 uur op MBC, Macche Puchrre Basecamp (3700) om even uit te rusten en een kop thee te drinken. We merken al dat we op hoogte zijn, het wandelen gaat zwaarder en veel trager.

Na de pauze gaat het weer snel omhoog en wordt de zon steeds feller. Het uitzicht is schitterend hier hoog tussen de bergtoppen (we zijn hier pas halverwege de toppen van 7-8km hoog….) maar we voelen de ijle lucht steeds beter, rustig aan dus en voldoende pauzeren. Om 1 uur komen we in ABC aan, Annapurna Base Camp (4130), onze slaapplaats. Zoals elke dag komen de wolken in de middag en we zijn net te laat voor de laatste zon, maar we hebben op afstand al kunnen zien dat het schitterend ligt tussen de bergtoppen. Morgenvroeg zullen we zien waarvoor we afgelopen 6 dagen geklommen zijn! Eerst stretchen, lunch, beetje opfrissen en dan lekker relaxen in de eetkamer.

Om 5 uur gaat weer de verwarming aan zodat we alles kunnen drogen en opwarmen :-). We zijn meer met veel gezellig mensen van afgelopen dagen en als we een Nepalees kaartspel leren (Dumbhal) wordt het helemaal gezellig. We bljven lang zitten, ook omdat het buiten ongeveer 10 graden vriest en onze kamer niet veel warmer is :-( Onder de dekens met 2-en gelukkig wel lekker warm.

10 mrt: Proficiat mam met je 65e verjaardag! Wij vieren het hier met een fantastisch uitzicht op de omliggende bergtoppen vanaf ons ‘dal’ hier op ruim 4000m. Na een paar blikken en veel foto’s vanaf zonsopkomst om half 7 gaan we weer naar binnen want onze voeten zijn erg koud aan het worden  en de camera doet ook raar :-( In de eetkamer gaat gelukkig weer even het vuur aan. Buiten land een helikopter met luxe toeristen, ze komen in 10 minuten vanaf Pokhara gevlogen. Onze klim van 6 dagen geeft echter veel meer voldoening…

We vertrekken in de zon en lopen heerlijk over de zachte sneeuw omlaag, wat een verschil met gisteren. Wel zo prettig want we hebben toch wat last van de hoogte. Maar na dik 2 uur zijn we alweer terug op ons guesthouse van een nacht eerder en om 12 uur zijn we alweer op 2900m. het laatste stuk gaat echter erg traag want Leen krijgt last van haar linker knie. De gids regelt pijnstillers, tijgerbalsem en een band ter ondersteuning. Dat helpt enorm, we gaan nu zelfs erg snel verder en halen ons oorspronkelijke doel: Bamboo op 2330m, 1800m gedaald in 1 dag!

Terwijl we van een echte warme douche genieten (was 3 dagen geleden dat we uberhaupt nog gedoucht hebben....) begint het te regenen, een echt onweer. Wat hebben we toch weer geluk:-)

11 mrt: Leen wordt vroeg wakker door de pijnlijke knie maar een andere houding en pijnstilller helpen gelukkig. Ontbijt is weer om 7 uur en we daarna gaan we eerst omhoog, dan helemaal omlaag naar de rivier voor we weer 200m omhoog gaan naar Chomrong. De knie doet ondertussen weer zeer en omlaag naar Jhinu (1760) wordt dat niet beter, maar we zijn gelukkig een flink stuk gedaald en op onze eindbestemming voor vandaag! Althans, ik ga nog even omlaag naar de natural hot spring met de rest van de groep. Het zijn 3 baden, heerlijk warm en prachtig gelegen aan de rivier. Die is erg koud maar heerlijk verfrissend tussendoor :-) Leen zit ondertussen gezellig met andere reizigers te kletsen. We blijven de hele avond gezellig buiten zitten met de rest.

12 mrt: Hoewel de bergen erg mooi zijn kijken we toch wel uit naar uistlapen en schone kleren aantrekken. We lopen samen met de Singaporezen terug. Het laatste stuk is ‘Nepalees vlak’ langs de rivier. We zijn zeer gemotiveerd om door te lopen en om 3 uur zien we de controlepost die het einde van onze reis aangeeft, een heerlijk gevoel. Nog maar een klein stukje tot de weg en we horen de toeters en ruiken de uitlaatgassen weer van de ‘beschaafde’ wereld. Het was afgelopen dagen toch ook wel heerlijk rustig en schoon….

Na een uur in onze taxi over de hobbelige wegen kunnen we onze rugzakken helemaal leegmaken op onze ruime kamer (we hebben een berg vuile was), douchen en schone kleren aantrekken. Wat kunnen eenvoudige dingen toch ontzettend luxe zijn :-) We zijn gelukkig net op tijd terug voor de regen, ook hier in het dal komen de wolken in de middag….. We sluiten de trekking af door samen met onze groep een biertje te gaan drinken terwijl een live band de muziek verzorgd, een gezellig afsluiting!

13 mrt: Eindelijk weer eens rustig kunnen uitslapen en op het gemak ontbijten en lezen onze mail in het restaurant. Na het ontbijt komen we een Duits stel tegen van de trekking, ze hebben gehoord dat de grens tussen Nepal en Tibet gesloten is. Onze trip gaat waarschijnlijk ook niet door, we mailen ons reisburo hierover.

Na het ontbijt lopen we door Pokhara om wat spullen te kopen en kijken rustig rond en natuurlijk komen we nog meer bekenden van de trip tegen. Het is ondertussen heerlijk warm in het zonnetje. Als de rugzak vol zit gaan we terug om mail over onze trip te lezen. Er zijn geruchten dat de grens misschien toch nog open gaat dus we hebben nog een beetje hoop, fingers crossed....

Als we op onze kamer even alles uitpakken begint het te regenen, hagelen, onweren en dat wisselt zo een beetje af. Het is hier een mooi gebied maar de neerslagkansen zijn bij de bergen helaas redelijk hoog :-(( We brengen dus gedwongen veel tijd in ons guesthouse door en lezen wat over Nepal en gunnen onze benen rust. Tegen de avond wordt het eindelijk droog dus kunnen we gezellig gaan eten.

Holi aan de heilige Ganga rivier/riool

26 februari:  Na een redelijke `harde’ nacht gaan we Varanasi in het daglicht bekijken. We beginnen met een lekker ontbijtje op het rooftop restaurant met uitzicht op de Ganges. Mensen leven echt aan deze heilige rivier! Hier wordt gewassen (zowel mensen, kleren als koeien!), cricket gespeeld, yoga beoefend, eten en andere prullaria verkocht, gebedeld, en vooral veel mensen gekeken :-)

Wij wagen het echter niet ons in de Ganges te wassen, daar zou ik zelfs mijn voeten nog niet willen insteken. 118 steden in India hebben hun riolering rechstreeks zonder filtering op de Ganges aangesloten.... Een mens wil gewoon niet weten wat er allemaal in dat water zit!

We maken een wandeling langs de ghats aan het water  (de plaatsen waar je met trappen tot aan het water kan komen). Het is nu droog seizoen, dus veel plaats om te wandelen. Je kan ook met een bootje het water op, dus na een beetje onderhandelen met de kapitein roeit hij ons een uurtje over het water.

We varen tot aan de plaats waar de lijkenverbranding plaatsvindt. Varanasi en meer specifiek de Ganges is DE plaats voor Hindus in India om gecremeerd te worden. Hier worden 24/24, 7 dagen op 7 lijken verbrand.... z’on 200 á 300 per dag laten we ons vertellen. Je hebt 3 verdiepingen aan de oever waarop vuur wordt gemaakt: die staan voor de respectievelijke lage, midden en hoge klasse. De familie moet hout aankopen om het lichaam mee te verbranden en dat kost hier een bom geld (400-2000 euro)! De lijken worden eerst gewassen in de Ganges en dan op het vuur gelegd. Lijken worden hier per vliegtuig, trein, bus, os,..... naar  Varanasi gebracht afhankelijk van het budget. Het stinkt hier gelukkig niet, daar waren we wel bang voor :-(

Naast de crematieplaats staat een soort rusthuis, waar oudere arme mensen hun laatste dagen doorbrengen voor ze sterven. Allemaal nogal luguber om daar zo midden in rond te lopen.

Elke avond rond 18h30 vindt er een ceremonie plaats voor de MOTHER GANGES.  Het gaat gepaard met muziek, veel vuur en wierook, dans, zang, enz. Indrukwekkend om te zien. De instrumenten worden elke dag opnieuw ook weer helemaal gewassen in de heilige rivier met heilig water hè.  Je kan hier trouwens ook overal  vaatjes kopen om te vullen met het heilige water en mee naar huis te nemen:-)

Als we later op de avond terug naar het Guesthouse lopen worden we geraakt door een eerste waterverfbom. Een paar kinderen zijn vandaag al begonnen met Holi te vieren, festival van de kleuren, om het begin van de lente te vieren.

We beseffen ook dat het wegens het festival niet makkelijk is om verdere te reizen. Treinen zitten volgeboekt, bussen zijn afgeschaft, taxi-chauffeurs zijn in verlof, enz. We passen onze planning opnieuw aan. Zondag vliegen naar Kathmandu is de enige optie, ofwel in Varanasi blijven tot en met donderdag, wat ons nogal lang lijkt.

27 februari: In de Lonely Planet (ons heilige boek) lazen we over een Bakery waar je bruin brood en 30 verschillende soorten kaas kan eten. Daar hebben we (lees ik) al zoooo lang zin in dus daar gaan we ontbijten! Ikzelf  (Leen) geniet van mijn cheese breakfast en Roel van zijn meergranen boterhammen :-)

Varanasi is een wirwar van kleine straatjes dus we lopen daar ook regelmatig verloren. De truc is om de rivier terug te vinden, die in de juiste richting te volgen en dan zo aan je guesthouse uit te komen. Wij vinden het hier trouwens ook helemaal niet zo vuil en druk als iedereen constant beweert, of komt dat door het feit dat we al een maand in India zijn??

Vandaag hebben we oude kleren aangetrokken en zijn we op onze hoede voor meer meer Holi waterbommen. En gelijk hebben we want we worden een paar keer bekogeld door een groepje kinderen..... Verfrissend is het wel :-) Toeristen zijn natuurlijk een interessant doelwit hè.

Overal worden ook waterpistooltjes verkocht en het kleurpoeder kan je ook op elke hoek van de straat kopen. Tegen het einde van de middag is hun poeder blijkbaar op en gaan ze geld vragen. Om meer poeder te kunnen kopen zeker? En ons dan terug te bekogelen, wij weten wel beter!

`s Avonds bij het eten worden we op het terras gezelschap gehouden door een familie aapjes. Die hebben natuurlijk ook honger en doen zich tegoed aan alle insechten die langs de lamp hangen, en geloof me vrij, dat zijn er zeeeer veel!

28 februari:  Vandaag vliegen we naar Kathamandu, daar is het ook Holi dus we vieren daar straks nog wel even mee. Met enige vertraging komt onze taxichauffeur ons ophalen en brengt ons naar de luchthaven. We zijn echt ruim op tijd, maar dat is echt wel nodig want ze werken hier iets trager en inefficiënter dan thuis.  Na een paar uur blijkt dat we nog wat langer in ons bed hadden kunnen blijven liggen, de vlucht is een paar uur vertraagd :-(

Rond een uur of 15h zitten we dan toch eindelijk op het vliegtuig en kan onze 40 minuten durende vlucht beginnen. In Nepal is de plaatselijke tijd 15 minuten later dan in India, wat is dat nu weer voor iets raars?!? Het gaat enkel en alleen om het principe, Nepal is een ander land dan India :-)

En anders is het zeker, Kathamandu ziet er zonder de koeien en de bijhorende stront een stuk properder en aantrekkelijker uit. We hebben een guesthouse in Thamel, een gezellige backpackerbuurt vol met winkeltjes met fake Northface bergspullen, reisbureautjes, resto`s en bars. Wegens de vertraging hebben we wel de rest van het festival gemist :-( We zien enkel nog de mensen vol verf over straat lopen.

In Nepal is electriciteit geen vanzelfsprekendheid. Elke dag zijn er 2 powercuts van ongeveer 5 uur. Als we `s avonds willen douchen is dat bij kaarslicht, wel romantisch zo :-) Maar wel echt warm water!!

Na het eten gaan we in een bar nog wat naar een coverband luisteren. Overal is er hier live music aanwezig. We horen sinds lang weer bekende muziek: Kings of Leon, Red Hot Chili Peppers, de Stones, Metallica, enz :-)

1 maart: Vandaag gaan we rondkijken om een trekking te regelen in Nepal en liefst ook al onze trip naar Tibet. Na een vergelijkende studie kunnen we voor een schappelijke prijs een trekking naar Annapurna basecamp vinden, een paar dagen National Park om wildlife te spotten en een tour naar Tibet. De maand maart is zo goed als helemaal gepland, dus gaan we ook meteen op zoek naar een vlucht richting huis. Het begint nu echt wel af te korten.

2 maart: Geld regelen, inkopen doen voor de trekking, wat internetten (gratis maar erg traag), nieuwe fleece kopen, staat op het progamma van vandaag.  De zoektocht voor een betaalbare vlucht naar huis heeft ook zijn vruchten afgeleverd. Maandag  5 april vertrekken we uit Kathmandu, met tussenstops in Delhi en Moskou staan we op dinsdag 6 april in Brussel!

Van ons zal u nu een paar weken niets horen, wij vertrekken morgen op pad richting Annapurna Basecamp!