Kama Sutra

20 feb: Na een normale nachtrust genieten we van een heerlijk ontbijt op het dakterras. In de schaduw want het zonnetje is hier al snel warm, zeker zonder wind. We kleden ons dus zomers als we naar de Brhama tempel gaan, 1 van de weinige in de wereld dus een waar pelgrimsoord, net zoals het meer zelf en alle tempels er omheen trouwens.

Omdat rugzak en camera niet binnen mogen, gaan we na elkaar zodat de ander op de spullen kan passen. De tempel zelf is niet speciaal vormgegeven maar wel erg druk. Als Leen naar binnen gaat komt er nog een stoet met politie aanzetten: vandaag komt blijkbaar ook een minister kijken! Hoog bezoek met veel bloemenkransen en bewaking, leuk om te zien.

Na deze tempel lopen we rond het meer (of de drooggevallen vlakte door slechte moessons), bezoeken wat andere tempels en schuilen in de schaduw waar mogelijk. Overal gelovigen en toeristen maar het is toch gemoedelijk en rustig hier, heerlijk :-). Na ons rondje even genieten van verse fruitsapjes en dan op ons dakterras even rustig wat lezen. Althans dat was het plan want er is een gezellige internationale groep reislustigen dus we horen veel leuke verhalen.

We ronden de middag af met nog wat speurwerk voor onze verdere reis en eten op tijd want we moeten om half 3 op voor onze trein :-(. Op tijd slapen werkt helaas niet, er is een groot luidruchtig feest aan het meer wat zeer duidelijk hoorbaar is in onze kamer…

21 feb: om kwart voor 3 staat onze taxi klaar en zitten we op tijd in onze slaaptrein. Onze plaatsen zijn bezet maar de ‘kapers’ vertrekken direct en zoeken een ander leeg plekje: zo werkt dat dus hier :-). We kruipen onder onze dekens en proberen te slapen. Tegen de ochtend blijkt er een grote groep soldaten onder ons te zitten dus onze bagage is veilig! Verder gezellig mensen die zeer nieuwsgierig zijn. Ze willen graag weten waar we vandaan komen, hoe het daar is, hoe treinen zijn, waar we in India allemaal heen gaan, hoe oud we zijn, getrouwd, kinderen, werk, salaris, welke bank, pc, soort gsm, enz enz. Persoonlijke vragen zijn hier heel normaal, iets anders dan bij ons…

Rond 12 uur komen we in Gwalior aan. Weinig speciaals hier maar we overnachten hier om de reis naar Khajuraho te onderbreken. Het is duidelijk geen toeristenstad want we zijn de enige blanken op het station en de meeste hotels zijn zeer basic of voor zakenreizigers. Na wat zoeken vinden we gelukkig een betaalbare schone kamer en gaan dan gelijk terug de drukte in om onze reis voor morgen te regelen. Het duurt even voor we eea geregeld hebben maar dan kunnen we ook genieten van een lekkere maaltijd, we hebben vandaag ook nog nauwelijks gegeten.

Na het eten nog even internetten en dan rustig op de kamer een film kijken. Gwalior morgen op tijd verlaten, we raden deze stad niet aan voor toeristen.

22 feb: Eerst genieten van gratis ontbijt en vervoer naar het station (zaken hotel heeft voordelen :-)). In de trein hebben we luxe zitplaatsen dus kunnen een uur ontspannen. In Jansi staan luxe bussen richting Khajuraho bij het station maar die zijn helaas voor reisgezelschappen… Na wat overleg pakken we een riksja naar een busstation buiten de stad. Dit ziet er zeer basic en vuil uit, we twijfelen zeer of hier wel privé bussen zijn maar diverse verkopers beweren toch van wel. We vragen even na bij het kantoortje en de luxe bus wil hier idd zeggen dat er geen gaten in zitten. We zien ook 2 Indiërs die bij ons op de trein zaten dus het zal wel kloppen. We gebruiken de wachttijd om wat te eten en stappen dan om 1 uur op de bus. Alle zitplaatsen zijn gelukkig vol dus we kunnen door. Dit is India dus er kunnen nog veel mensen tussen, achter, naast enz dus een uur later is de bezetting 200%. Ze klagen nu dat het toch wel krap is dus we hoeven niet meer te stoppen om meer mensen in te laden:-)

Om 6 uur stoppen we en stappen de meeste mensen uit. Heerlijk, wat een ruimte! Het laatste stuk zijn enkel zitplaatsen gevuld dus hebben we alsnog een luxe bus voor het laatste uur! Dan snel een riksja en douchen op onze kamer, heerlijk! Dit was een lange dag maar het was echt India!

 23 feb: even lekker rustig aan doen vandaag, stakje verkennen en dan lekker buiten op een dakterras lunchen. Het is hier 25-30 graden dus heerlijk in de schaduw. In de middag is het dan tijd om de tempels hier te bezoeken. Ze zijn vooral bekend vanwege de erotische Kama Sutra afbeeldingen, maar er zijn ook veel beelden van de andere aspecten van het leven. Ze zijn echt zeer mooi en gedetailleerd bewerkt, we moeten onze tijd nemen om alles goed te zien. Een bijzonder beeld geeft een andere kijk op de ‘relatie tussen mens en paard’… Voor de rest vooral vrouwen met grote borsten en slanke taille om vruchtbaarheid aan te geven en mogelijke varianten om die te benutten :-) De audiotoer is niet zo goed als anders en ook iets minder high-tech: een oude walkman! Na het bezoek natuurlijk even afkoelen met een drankje op een dakterras.

Na de tempels lopen we nog even rond op de lokale kermis :-). Echt wel een beetje gelijk bij ons, maar toch anders. Het is een heuse braderie waar je vanalles en nog wat kan kopen en dan staan er ook nog paardemolens en een reuzenrad. Het verschil met onze paardenmolens: hier is geen electrische aandrijving maar alles handmatig.

24 feb: 1 groep tempels ligt vlak bij elkaar in het dorp, de andere 2 groepen liggen wat verder weg dus we huren 2 fietsen. Er zit een prima vering onder de zadels, gelukkig want de wegen zijn zeer wisselend. Maar de route is duidelijk dus we kunnen zonder veel problemen alle tempels vinden. Ze lijken sterk op de tempels van gisteren qua opbouw, decoratie, materiaal enz. Deze zijn echter vrij toegankelijk dus overal mensen die ons willen ‘helpen’, tegen vergoeding natuurlijk. Het is hier moeilijk om niet tegen iedereen een vooroordeel te hebben want een aantal mensen is wel vriendelijk zonder bedoelingen. We sluiten af met lunch op een rustige plaats. Tot onze grote verbazing is het menu PRECIES hetzelfde als van het restaurant vanmorgen, inclusief prijzen en de VELE spellingsfouten! Er zal een beperkt aanbod van menu’s hier zijn:-)

Na de tempels terug naar het hotel, weer wat dingen online regelen (ja, we zijn daar best veel tijd mee kwijt hier) en eten kopen voor onze reis morgen. Om half 7 vertrekken we en rond 8 uur hopen we in Varanasi te zijn, weer een lange dag dus. We sluiten af met een lekkere italiaanse maaltijd en een zeldzaam biertje, het smaakt uitstekend.

25 feb: De riskja is op tijd en we stoppen even later in het volgende dorp langs de weg. Hier is blijkbaar geen busstation dus de chauffeur blijft even wachten om de bus voor ons te laten stoppen. Dit keer een volle bus maar voor toeristen worden nog ergens zitplaatsen vrij gemaakt. Maar de weg gaat snel kronkelen in de heuvels en dan wordt ik achteruit rijdend niet zo lekker… Zeker met alle vrachtwagens die we hier langs de kant op hun zij liggen :-( Maar na een uur stappen veel mensen uit en krijgen we normale zitplaatsen naast elkaar: wat een luxe bus :-))!! De volgende 2 uur is dus genieten. Daarna wachten op de trein en met een kleine vertraging zijn we weg.

Dit keer echt luxe, bedden en airco! Het kost iets meer maar wel zo fijn voor een reis van 8 uur incl vertraging. We hopen alleen dat onze riskja van het hotel er nog is omdat de trein 2 uur te laat is. We stappen uit en zien gelijk een bordje met onze naam! De chauffeur heeft de tijd gebruikt om uit te zoeken in welke wagon we zitten :-) (Je wordt hier overal geregistreerd: hotel, trein, internet,…). En om half 11 zijn we bij ons hotel aan de heilige Ganges. We zullen morgen wel zien met daglicht hoe het uitzicht is, nu douchen en slapen!! Het was een lange dag voor slechts 420 km, vervoer in India gaat niet altijd even snel.

Kameelsafari

15 februari: Vandaag vertrekken we voor 2 dagen op kameelsafari in de Tharwoestijn! Het was trouwens een nacht zonder al te veel slaap want er was een trouwfeest met vuurwerk en muziek aan de gang. Trouwfeesten duren hier doorgaans 10 dagen, dus dat belooft voor als we terugkomen :-(

Onze groep bestaat uit 7 mensen waaronder 3 Japanners, 2 Argentijnen (Carolina en Natalia) en wij :-). Tijd dus om dat Spaans nog is boven te halen ! Eerst worden we een eindje met de jeep weggebracht en na een kilometer of 30 staan daar onze kamelen te wachten samen met de gidsen. Een paar uur hobbelen en dan stoppen we voor de lunch. De gidsen maken een vuurtje en beginnen deeg te maken voor chapati`s.... Als appetizer krijgen we chipjes en het hoofdgerecht is aardappel, bloemkool, rijst en chapati.... met nog een zeer pikant sausje voor de durvers :-)  Dat is nog is echt kamperen!

In de namiddag hobbelen we weer verder. Ondertussen heeft iedereen toch al wel stijve beenspieren,  geen natuurlijke houding op zo`n kameel hoor :-( Regelmatig worden we ook getrakteerd op de geur van kamelenscheet.... of gewoon de kameel voor je die al zijn behoeftes al wandelend kan doen :-) Het landschap bestaatvooral uit rotsachtige ondergrond met hier en daar een dorre struik. Heel rustig hier, geen auto`s geen verkopers...... alleen de kamelen en wij .

De zon brandt en op een kameel is er geen schaduw: lange broek, lange mouwen, sjaal over je hoofd en je gezicht heel goed insmeren is de boodschap! Rond 17h30 komen we aan op de plaats waar we de nacht gaan doorbrengen. De gidsen beginnen meteen aan het avondeten.... Rarara, wat zou dat zijn :-) ?  We slapen op de zeldzame zandduinen van de Tharwoestijn, dus wat je op de foto`s ziet aan zand was zeker niet het landschap dat we heel de dag gezien hebben.  Bovenop de duinen wachten we op zonsondergang en dromen over een koud biertje..... En wie komt er ineens aangezet? Een lokale bierverkoper met een kameel! Ongelooflijk...... dreams come true in de Thardesert!

Na het eten wordt er een kampvuurtje aangestoken (met het hout dat we al eerder op de dag hadden verzameld, want hier op die zandduinen is dat nogal schaars), we kletsen nog wat na en kruipen toch maar vroeg onder de wol. Morgen staan we op samen met de zon. De matrassen en dekens worden verdeeld en we beginnen aan onze (achteraf bekeken) zeer koude nacht in de woestijn onder een schitterend sterrenhemel.

16 februari: Alles bij elkaar viel de nacht nog enigzins mee. `s Morgens merken we dat de woestijnhond die we gisteren onze restjes van het eten hebben gegeven zich aan onze voeten heeft genesteld.  En ik die dacht dat in mijn voeten bij Roel aan het warmen was :-).  Na een ontbijt van toast, jam en ei vertrekken we voor nog een aantal uren op de kameel. Niemand kijkt er echt naar uit want iedereen heeft nog spierpijn van gisteren. Roel en ik zouden normaal nog een ganse in de woestijn doorbrengen (ipv een halve zoals de rest) maar we beslissen dan ook maar om bij de groep mee aan te sluiten en het bij een halve dag te houden (wat zijn we toch sissi`s). Na een paar uur staan we terug aan de jeep die ons in een half uurtje weer naar het hotel rijdt. Daar wacht ons een verfrissende douche en een namiddagje niks doen op het dakterras van het hotel:-)

`s Avonds  spreken we af met Carolina en Natalia om samen te eten. Zij vertrekken morgen naar de Taj Mahal, wij blijven nog enkele dagen relaxen in Jaisalmer. We zijn meer dan welkom in Buenos Aires, dus we kunnen onze volgende vakantie al beginnen plannen! Olé! Een aantal biertjes gaan erdoor. Die staan hier trouwens nergens op een menukaart maar zijn wel overal zonder problemen te krijgen :-)

17 februari: Vandaag uitslapen (we werden gisteren wederom wakker gehouden door het nog steeds doorgaande trouwfeest). We bezoeken we Jaisalmer Fort. Een wirwar van kleine straatjes met zandsteen betegeld, vandaar ook de naam `Golden City`: alle gebouwen bestaan uit zandsteen en samen met de woestijn geeft dat een nogal gouden (lees:gele) indruk.

Binnen de muren van het Fort zijn behalve huizen, nog een paleis en een aantal tempels te bezichtigen. Er wonen ook redelijk veel mensen binnen de muren van het fort en het is er vergeven van winkeltjes, hotels en resto`s, alles voor den toerist hè. Het Fort is er wegens een slecht waterafvoersysteem  in slechte staat (de ondergrond wordt weggespoeld) en onze Lonely Planet raadt ons dan ook aan om niet binnen de muren van het fort te slapen om dat proces niet te versnellen. Aangezien de Lonely Planet heilig is.... kan je al raden waar we geslapen hebben :-))

Jaisalmer is de eerste stad in India waar de verkopers je niet constant aanspreken en dat maakt shoppen een stuk aangenamer..... Dus hebben we hier toch nog veel van onze rupees achtergelaten!

18 februari: Geen water uit de douche :-(. De uitleg: er is te weinig druk dus de bovenste kamers zijn wat benadeeld als er mensen op de onderste verdiepingen water aan het gebruiken zijn. Na een half uur wachten is het dan toch aan ons. De manager doet wel echt veel moeite om zijn klanten tevreden te stellen en is volop al die kleine mankementen aan het verhelpen (tegen volgend jaar belooft hij ons en we zijn weer meer dan welkom).

Elke ochtend moeten we het ook een paar uur zonder stroom stellen, maar dat hoort er ook bij in India. Nadeel is dat je dan ook geen geld kan afhalen want de ATM doet het niet :-(, maar dat hebben we natuurlijk pas door als we daar staan.

We proberen nog een laatste keer de kookkunsten van onze kok uit (die voor een 20-jarige trouwens heerlijk Indisch kan koken) en tegen 16h30 zitten we op onze sleeperbus naar Pushkar. De bus is tegen onze verwachtingen in redelijk comfortabel, met afgesloten cabines waar wij met onze lengte net languit kunnen liggen. De Indiërs zelf zitten met een man of 4 op een bed, minder comfortabel dus. Maar wij betalen dan waarschijnlijk ook meer dan het dubbele! De aankomst in Puskhar is voorzien om 3u `s nachts dus we proberen toch nog wat te slapen.  Rond 2h30 worden we gewekt en 10 minuten later staan we midden we met onze rugzakken op de busstand in Pushkar. Het hotel is op wandelafstand en de manager verwacht ons gelukkig wel. Onze kamer is pas om 12h beschikbaar, maar hij heeft nog een klein kamertje met een bed beschikbaar waar we nog even kunnen gaan liggen tot de ochtend.  Wel geen schoenen in de kamer, want ze hebben er een soort tempel ingericht met beeldjes en prentjes van Vishnu en Ganesha. Toch beetje raar om hier te slapen…

19 februari: Niet helemaal goed geslapen in de heilige kamer. We installeren ons op de rooftop van ons hotel voor het ontbijt en wachten geduldig af tot de kamer vrijkomt ....Het uitzicht is alvast fantastich. Pushkar ziet er al beter uit dan vannacht:-)

Puskhar is een dorpje dat gebouwd is rond een heilig meer. Dat meer staat wel al een jaar droog omdat er geen goed regenzseizoen geweest is. We besluiten dat droge meer toch maar is te gaan bekijken, daarvoor zijn we tenslotte toch hier hè :-) Aan alle kanten vind je `ghats`, een soort bassins waarin de mensen zich wassen in het heilige water. Je mag niet met je schoenen tot aan het meer, je mag er niet eten, je mag er geen fysieke affectie tonen,…. Strenge regeltjes allemaal, maar alles voor een goed karma! Roel laat zich nog door Brhama goed geluk wensen, maar een donatie ‘as you like’ zien ze hier toch liever volgens hun richtlijnen dan onze. Maar Brhama geeft niet om geld zeggen ze zelf:-))

Na de welkome douche gaan we nog even de treintickets regelen naar de volgende bestemming. We moeten onze bestemming trouwens weer aanpassen omdat lang niet alle routes in India makkelijk te reizen zijn en bussen soms zeer oncomfortabel kunnen zijn. Maar we blijven flexibel! Uit ervaring weten we dat we op tijd moeten boeken, maar de 2de en 1ste klasse AC zitten al vol, dat is de klasse waar je lakens en dekens krijgt voor de bedden…. Dan maar 3de klasse en zo meteen ergens goedkope dekens gaan kopen :-) De trein vertrekt op zondagmorgen om 4u, hoe verzinnen ze het?!? Dat wordt weer afzien. Onmogelijke tijden lijken in dit land standaard te zijn, of althans voor ons…

We worden door de manager van het hotel aangeraden zeker onze ramen en de deur naar het balkon dicht te doen. In Pushkar wonen superveel aapjes die er een sport van maken in huizen binnen te dringen. We zien in de middag een groep aapjes voor onze neuzen de straat over springen, rennnen en slingeren en zijn blij dat we alles dicht hebben :-). Dit zijn grote apen!

Tuut tuut tuuuuuuuuuuuuuuuuut

9 feb: De nachttrein is ons goed meegevallen. Als je AC pakt is er niet alleen verwarming maar ook schone dekens. De rugzakken kunnen met onze kabel vast onder het bed, net zoals de Indiërs dat zelf ook doen ;-) We komen rond 7 uur in Udaipur aan en kunnen gelijk in onze gereserveerde kamer. Udaipur wordt de ‘Fairytale City’ genoemd en dat is ook aan onze kamer te zien met de mooie warme kleuren en sierlijke spiegel: een goed begin!

We ontbijten op het rooftop terrace (wat bijna elk hotel in deze provincie heeft) en kijken over het meer uit met het paleis in het midden. Dit is ook de plaats waar een groot deel van de film Octopussy van James Bond is opgenomen (vele jaren geleden) en we begrijpen waarom: een schitterende omgeving tegen de bergen. Op het terras van de buren zien we Adam en Owen ontbijten, reizigers die we eerder ontmoet hebben en die ook op onze trein zaten. Klein wereldje dat Azië….

Udaipur is best groot maar het toeristisch gedeelte niet dus lopen we naar het meer om van het uitzicht te genieten. De lokale bevolking doet hier de was, wast zichzelf of zwemt. Wij kijken alleen en gaan dan naar de Jagdish tempel die vlakbij ligt. Je moet hier wel goed opletten want met alle kleine straatjes kun je hier heel makkelijk verdwalen….

 De tempel (voor de god Vishnu) is mooi versierd, oa met Kama Sutra carvings. Deze schijnen in India op bijna elke tempel te zitten wordt ons verteld, het maakt namelijk ook deel uit van het leven ;-) Na de tempel lopen we een klein stukje verder naar City Palace, het grootste paleis van Rajasthan en gebouwd door diverse maharajas die elk hun eigen uitbreiding toevoegden zonder de stijl te verstoren. Onze lokale gids is een echte grapjas en vertreld vrolijke anekdotes en details over oa de minature paintings, schilderijen die met zeer kleine details geschilderd worden, iets typisch voor deze streek. Het paleis kan ook voor bruiloften afgehuurd worden, voor de ECHT rijken en die schijnen er in India genoeg te zijn want elke week is wel een bruiloft hier.

Om 7 uur gaan we op ons ‘eigen’ rooftop terace dineren terwijl we Octopussy kijken. Halverwege gaat de copy echter haperen maar de mooiste beelden van Udaipur hebben we echter al gezien. We hebben zin om morgen zelf eea te gaan zien.

10 feb: Het lijkt wel of ik (Roel) vandaag een mega kater heb: knallende hoofdpijn maar dan een week na het laatste biertje ;-( Verder ben ik snotverkouden, keelpijn, moe en duizelig. Na het ontbijt ga ik dan ook snel terug naar bed. Leen haalt lief keelpastilles, loopt wat rond om een ander deel van de stad te verkennen en babbelt met Adam en Owen tijdens de lunch. Na ongeveer 2 uur staat ze echter weer bijna voor het guesthouse, blijkbaar een rondje gelopen ;-) Het is echt een doolhof hier…

11 feb: Na een dag rust voel ik me weer een stuk beter. Misschien waren de korte nachten en lange reizen misschien net iets teveel, samen met de drukte van het land hier. Zelfs in het rustige Udaipur lijkt het wel of sommige mensen hun toeters continue aan hebben staan. De oorwarmers worden hier dan ook frequent gedragen, maar dan tegen het lawaai ipv de kou :-) Soms spring je bijna letterlijk de lucht in als een idioot achter je ineens keihard toetert. Maar de drukke massa kijkt er nauwelijks voor om en wij ook bijna niet meer, misschien gehoorverlies ;-)

We gaan vandaag naar Monsoon Palace, boven op de heuvel om van het uitzicht te genieten. Althans dat is het plan maar de nevel/uitlaatgassen beperken het zicht. Het is echter wel een mooie lokatie, zie wederom Octopussy… Omdat ik nog wat herstellende ben doen we rustig aan. We lopen wat rond en kopen wat kleine dingen. Als ik geen passend shirt kan vinden bieden een aantal winkels aan om er voor 3-4 euro 1 op maat te maken, geheel vrijblijvend. Alles wordt hier met de hand gemaakt dus voor hen is het heel normaal. Ik zoek liever nog even verder tot ik een passend model gevonden heb, verschillende culturen?

Tegen zonsondergang laten we ons rondvaren op het meer en regelen daarna nog een bus en hotel voor Jodphur alvoor we weer onze rugzakken inpakken. Morgen mogen we weer vroeg op.

12 feb: Om half 8 vertrekt onze ‘luxe’ bus: eigen zitplaatsen maar alles wordt weer opgevuld met Indiërs en bagage op de diverse stops. De weg is helaas niet zo goed dus regelmatig vliegen we omhoog, zelfs een keer letterlijk tegen het bed boven ons ;-( Maar na 5 uur komen we in Jodhpur: Blue City. Ons guest house heet zeer toepasselijk Blue House guest house en de eigenaar is zeer vriendelijk en behulpzaam. Hij heeft zelfs als 1e hier wifi internet, maar natuurlijk werkt het niet ;-(

De steegjes hier zijn net zo’n wirwar maar we kunnen ons goed oriënteren op de clock tower vlakbij en lopen over de lokale marktjes waar vanalles te koop is en ons natuurlijk weer alles continue wordt aangeboden…

13 feb: Eindelijk kunnen we weer een keer uitslapen: HEERLIJK! Zover mogelijk trouwens want ’s morgens vroeg beginnen de moskees al met zieltjes winnen :-( Maar wij blijven lekker liggen…. We ontbijten op het terras in het zonnetje en gaan dan het fort bezoeken. Ja, weeeeer een fort maar toch weer heel anders. Dit keer geen gids maar een audio-toer, inbegrepen in de prijs, zeer goed en gedetailleerd! Ook dit fort is een voormalig onderkomen van de maharaja en sinds enkele jaren opgesteld voor het publiek. Het fort is nooit overwonnen en de enorme muren en poorten maken dat zeer geloofwaardig. Binnen is het weer veel pracht en praal, veel mooie kleuren en versieringen.

Buiten hebben we een mooi zicht op de blauwe muren onder ons. We lopen via de andere kant he fort uit en slenteren door de kleine straatjes terug naar onze buurt, buiten alle toeristen en verkopers om. Maar natuurlijk met het getoeter… We zijn blij als we onze buurt weer herkennen en genieten van een rustige avond en pakken alles weer in.

14 feb: De bus naar Jaisalmer vertrekt om half 7 dus om 6 uur verlaten we ons guest house. Ze proberen ons nog geld af te troggelen voor bagage in de bus maar daar trappen we niet meer in. Wel doen we onze hoezen om de rugzakken want vorige keer kwam er een stofwolk uit de bagageruimte :-( De bus vertrekt op tijd en dit keer is de weg een stuk beter, we kunnen rustig blijven zitten en wat doezelen.

In Jaisalmer worden we weer aan alle kanten benaderd voor een kamer, kameelsafari en taxi. Maar dit keer hebben we een kamer geboekt en worden we zelfs heel luxe opgehaald! Een heerlijk gevoel en we genieten er dan ook van :-) Het hotel is super, niet luxe maar netjes, zeer vriendelijk en zachte matrassen. We hebben geluk, er zijn een paar dagen geleden nieuwe gekocht!

Het hotel heeft helaas geen internet maar we ontvangen wifi van de buren en gaan daar even internetten. Ze willen er zelfs geen geld voor, we staan versteld maar zijn zeer blij. We kunnen nu met het wachtwoord ook in ons hotel internetten. Na een heerlijk lunch (ja, roof terrace) gaan we in de stad rondkijken, of beter gezegd het dorp. Het is hier heerlijk klein, overzichtelijk en de verkopers zijn ook niet zo opdringerig. We lopen ontspannen rond, kopen nog wat kleren en pakken weer in voor de safari komende 2 dagen.

Taj Mahal

3 februari:  Wat had je dan verwacht van India? Geen idee, maar wat ik tot zover al gezien heb gaat buiten mijn verwachtingen, en dat zowel positief als negatief...

Het is hier zooooooo druk, en met druk bedoel ik dat heel erg letterlijk. De straten zijn zo vol met auto`s, brommertjes, autoriksja`s, fietsriksja`s, koeien, honden en daartussen ook nog eens ongelooflijk veel mensen. Iedereen en alles zit constant op elkaar te toeteren en roepen, stoppen is geen optie, je moet maar zien dat je niet in de weg staat! Dat hebben we letterlijk meegemaakt op de eerste nacht dat we hier aangekomen zijn: botsing tussen camionetje en autoriksja, 1 van de 2 was zowiezo door het rood gereden, maar hey, het was nacht dus `relatief`weinig verkeer he ... Beide voertuigen deden het nog dus waarom zou je dan stoppen he? Wat hebben we hieruit geleerd? Houd ten allen tijde je knieën binnen de riksja!

80 procent van al die mensen wil je maar al te graag iets verkopen, ergens naartoe brengen , ..... en alles tegen veel te hoge prijzen. Met andere woorden, om de paar meter moet je iemand met een op het einde niet meer zo vriendelijke `no thank you` van je afschudden. Onderhandelen is de boodschap, over alles!

Is India nu zo vuil als iedereen denkt? Tja, proper kan je de straten nu ook niet noemen. Het feit dat  als je `s avonds je neus snuit je zakdoek zwart ziet zegt misschien al genoeg?  De koeien leven er op straat, die eten wel het groen afval weg, maar het plastic blijft liggen en koeien produceren natuurlijk zelf ook wel wat mest :-) Die mest gaat hier trouwens ook niet verloren, wordt gedroogd en gebruikt als brandstof door de armsten. India is ook wel gelijk aan heel veel kleur (de felgekleurde sari`s van de vrouwen, afgewerkt met heel veel juwelen aan armen, voeten, neus,....) en heel veel geur (dat kan gaan van de kruiden op de markten tot de geur van de pisbakken langs de straat).

Vandaag bezoeken we het Red Fort, van waaruit de Mughal Dynasty in de 17de eeuw regeerde. We vinden een driver die ons tegen een eerlijke prijs ernaartoe wil brengen, die niet beweert dat het Fort gesloten is of dat je op voorhand tickets moet hebben en die dat dan toevallig wel even voor je kan regelen tegen een prijsje. Binnen genieten we van de rust (even geen verkopers aan je hoofd). Enkel een paar jonge Indiërs die graag met een blonde Westerse schone op de foto willen, kan je het ze kwalijk nemen :-))

Nadien gaan we naar de Jami Masjid, de grootse moskee van India, er kunnen zo`n 25000 mensen binnen. De terugweg doen we te voet door Old Delhi. Een wirwar van kleine straatjes met overal handelaars die je hun waar aan de man willen brengen.

4 februari:  Uitslapen gaat matig......het guesthouse is druk bezet en in een drukke buurt gelegen. Wel gezellig maar dat moet je er dan bijnemen he. Ze zijn ook nog volop bezig met verbouwingen in de gang, en de Indiërs zijn vroege vogels!

Vandaag bezoeken we het museum over Indira Gandhi (geen relatie met Mahatma Ganhi). Zij was de eerste vrouwelijke eerste minister van India, vermoord in 1984 door 2 van haar (Sikh) bodyguards ivm een discussie rond een heilige Sikh tempel. Nadien gaat het richting het Mahatma Gandhi Museum. We krijgen veel info en uitleg over zijn leven en filosofie. Buiten zijn zijn laatste voetstappen te zien en de plaats waar hij doodgeschoten werd. Hij werd vermoord in Delhi op 30 januari 1948 toen hij onderweg was naar een gebedsmoment.

Tegen het einde van de middag lassen we nog een shopmoment in. Resultaat: Alibababroek voor Leen, nu pas ik helemaal in het Indisch plaatje:-)

5 februari: Vandaag nemen we de trein naar Agra, home town van de Taj Mahal! Treinen vertrekken hier trouwens op onmenselijk vroege uren..... Om 5 uur staan we al in het station na een zeer korte nachtrust :-( Vandaag is het vrijdag, de sluitingsdag van Taj Mahal. Dat betekent dat de riksja-chauffeurs niet veel te doen hebben dus we kunnen een goeie deal sluiten en worden de rest van de dag rondgereden naar onder andere de Baby Taj (jawel, een mini-versie van Taj Mahal), nog een Red Fort en de rivieroever van waaruit we een superzicht hebben op de Taj Mahal.

Tegen zonsondergang zoeken we 1 van de vele rooftoprestaurants uit de stad op en genieten van een kopje chai (thee) van het uitzicht op Taj Mahal en de ondergaande zon. 

6 februari:  Vandaag gaan we het wonder aanschouwen! Taj Mahal wordt beschreven als 1 van de mooiste gebouwen ter wereld en dat gaan we even met onze eigen ogen bekijken. We gaan voor een zicht bij zonsopgang dus de wekker gaat wederom vroeg. We zijn blijkbaar niet de enigen die er zo over dachten want rond 6h15 staat er al een heuse rij! Indiërs betalen 20 rupees, buitenlandse toeristen 750 rupees (12 euro)! Mannen en vrouwen moeten in een aparte rij binnengaan, iedereen wordt gefouilleerd en alle zakken worden grondig gecontroleerd. Alles wat schade kan aanbrengen aan het gebouw komt er niet in! Eten mag ook niet, dat werkt vervuilend . We krijgen wel een gratis flesje water en schoencovers (om het marmer niet te beschadigen).

Het zicht is super, het licht ook! Het is echt zoals op de plaatjes in de boeken!  We mogen genieten van de zonnestralen die op het serene, witte gebouw vallen en van de reflectie van dit alles in het water voor het gebouw..... Dit, dames en heren, is een zeer mooi stukje India!

In  2003 hebben ze het hele gebouw schoongemaakt en nu mogen er ook geen gemotoriseerde voertuigen meer in de buurt komen wegens vervuiling door uitlaatgassen. Die Taj Mahal, wat is dat eigenlijk voor een gebouw? Het is een graftombe van Mumtaz Mahal, de vrouw van Keizer Shah Janan, die in 1631 stierf tijdens de bevalling van hun 14de kind. 20000 Indiërs hebben hieraan meegebouwd gedurende 22 jaar. In 1966 is keizer Shah Jahan naast zijn vrouw Mumtaz begraven.

`s Namiddags gaan we naar Fathepur Sikri, een 40-tal kilomter van Agra. Ruïnes van een verloren stad uit het Mughaltijdperk in de 16 de Eeuw.  We besluiten de lokale bus te nemen, niet duur en een avontuur voor dezelfde prijs! Een gammele bus die bijna uit elkaar valt, met gaten in de bodem, een halfwerkende rem en een zijkant die precies wat los zit of beeld ik me dat in? Maar we geraken veilig daar en ook weer terug:-)

Als we terugkomen uit de ruïnes worden we door een aantal kinderen en studenten tot vervelens toe aangeklampt voor ons afgescheurde ticket. Ze willen er zelfs geld voor geven!  We besluiten om ze het niet te geven en achteraf komt uit dat zij die tickets aan de bewakers doorverkopen en die gebruiken dat op hun beurt om aan gidsen van toergroepen te verkopen (die krijgen geen individuele tickets, enkel als ze al binnen zijn, en dan is dat toch al afgescheurd). We kletsen gezellig nog wat na met de andere westerlingen op onze bus....

7 februari: Vandaag gaat de reis richting Jaipur, de hoofdstad van Rajasthan. Wederom een onmenselijk vroege trein om 5 uur (ik stel voor de we volgende keer de nachttrein nemen :-(). Na een vrij comfortabele rit van 5 uur moeten we op het station weer iedereen en alles van ons afschudden en zoeken we een guesthouse uit.  Na de lunch verkennen we de Pink City (veel gebouwen zijn hier roze), lopen even rond door het oude stadsgedeelte, maar we worden niet gecharmeerd door Jaipur.

8 februari; We besluiten onze tickets om te boeken en we nemen vandaag de nachttrein naar Udaipur ipv morgen.  Het is regenachtig en we spenderen zowat  de hele dag in een koffiehuis :-( Moet kunnen, toch? Het feit dat we moe zijn en allebei met een flinke verkoudheid zitten speelt misschien wel een grotere rol dan we denken, maar hey, het kan niet altijd rozengeur en maneschijn zijn he! Vanavond zitten we dus op de trein naar Udaipur, hopelijk vinden we daar wat we zoeken..... Het schijnt de meest romantische stad van India te zijn :-)

Indrukwekkend India

28 jan: Vandaag had ik met Alex op 2 wrakken willen gaan duiken maar omdat het gas belachelijk duur was hebben we vandaag dus allebei een dagje rust. We slapen uit, zo ver dat gaat met de hanen :-(, lezen rustig wat, laten ons verwennen met een ontspannen olie massage, internetten en kletsen op de duikschool gezellig met de andere duikers en spelen met de eekhoorn die daar 'woont'. Het is zo’n ontspannen dag dat we zelf niet eens meer aan zwemmen toekomen maar dat is geen enkel probleem. Een fijne afwisseling op de drukke duikdagen.

29 jan: Onze laatste duikdag en we mogen de camera van Jannicce lenen. Dit keer gaan we eerst naar South-West pinnacle, de 2e mooiste stek van het eiland. We genieten weer van al het moois en maken een paar mooie foto’s. Het water is vrij rustig dus ik heb ook een prima reis:-)

De 2e duik is weer op Shark Island, geen bijzondere plek maar wel mooi koraal. We duiken dik een half uur en komen dan boven om Alex heel enthousiast te horen schreeuwen. Toen we net langs een rots zwommen was blijkbaar aan de andere kant op 10m afstand van ons een Whale Shark, DE attractie voor duikers op dit eiland en ook wel wereldwijd. We hebben er dus BIJNA 1 gezien maar het was toch een heerlijke duik om onze duikvakantie hier af te sluiten. En we hebben een excuus om terug te komen ;-)

In de avond gaan we nog een keer bij Whitening eten, dit keer samen met Alex, Jannicce en haar neef en vriendin. Een gezellige avond en we nemen afscheid van onze duikvrienden. We zien ze misschien nog een keer terug in Thailand of thuis want ze komen ook vaker in België en Nederland.

30 jan: Om 10 uur vertrekt onze catamaran terug naar het vaste land dus we moeten onze hut verlaten. ’s Morgens staat het water hier hoog dus eerst lopen we gedeeltelijk door het water met onze broeken opgerold. Zo is het leven hier :-) We hebben al heimwee als we vertrekken, het is ons hier zeer goed bevallen!

De reis verloopt spoedig, de bus is zelfs heerlijk ruim en comfortabel en om 5 uur zijn we in Hua Hin, een badplaats 3 uur onder Bangkok.. Het is echter weekend dus bijna alles zit hier vol. Na ongeveer 10 pogingen besluiten we toch een paar euro meer uit te geven en krijgen een ruime, schone kamer met airco, zacht bed, warme douche met gordijn, koelkast en een tv met een Vlaams/Nederlandse zender! We voelen ons echt helemaal verwend en het bevalt prima ;-) In de avond eten en shoppen we nog even op de night market, Leen is helemaal verslaafd aan deze Thaise ‘traditie’.

31 jan: Wat is het toch heerlijk om lekker te kunnen slapen zonder hanen of ander lawaai. We genieten volop en daarna nog een warme douche, heerlijk!! Omdat we nog wat spullen willen opsturen zoeken we het postkantoor maar dat blijkt NET gesloten te zijn als we daar komen. Regelen we dan morgen maar in Bangkok. We lopen door naar het strand en dat is hier klein, druk maar wel gezellig. Overal staan strandstoelen en bedden, zelf in het water zodat je nauwelijks de zee in hoeft te lopen.

We gaan ‘thuis’ even ontspannen op onze kamer internetten en lezen om de middagzon te ontwijken. Daarna omkleden en met 2 boeken terug naar het strand. Even afkoelen in het water (van 28 graden) en dan met een koude fruitshake in de schaduw liggen lezen. Geen wonder dat het hier zo druk is. Er zijn ook opvallend veel Nederlanders, het lijkt wel een 2e Benidorm hier! Zo slecht gaat het blijkbaar nog niet met onze economie… Wel oppassen wat we zeggen ;-)

Als we zijn opgedroogd gaan we het zoutwater afspoelen en gewapend met muggenspray aan het strand eten. Even nog genieten van het uitzicht en het geluid van de golven. Onze laatste avond in Thailand, het is ons weer erg goed bevallen en we willen graag nog een keer terugkomen….

1 feb: Omdat onze visa vandaag aflopen vliegen we naar New Delhi vanuit Bangkok. We nemen een busje naar Bangkok en gaan dan eerst langs het postkantoor om alles op te sturen wat we niet meer nodig hebben en dat scheelt een hoop ruimte en gewicht in onze rugzakken :-) En ook weer wat ruimte in onze beurs (portefeuille voor de Belgen onder ons) :-(

We lopen even door naar Khao San road om onze paspoorten op te halen met de visa voor India. We hebben niets meer gehoord van het bureautje maar alles blijkt in orde te zijn, een hele opluchting. We zijn alweer een paar uur onderweg dus ook hoogste tijd om even wat te eten en drinken maar dat is hier geen enkel probleem. Tijd wel want onze vlucht is om 6 uur en busjes vertrekken niet elk moment dus besluiten we een taxi te nemen, niet zoveel duurder. Als je tenminste onderhandelt, natuurlijk zoals met alles hier…..

Op de luchthaven checken we nog even gratis onze mails en gaan dan aan boord. Het vliegtuig is vol en we zitten helaas voor de nooduitgang dus onze stoelen kunnen niet achterover. Volgende keer misschien toch andere plaatsen kiezen… De keuze aan films is groot, zowel Hollywood als Bollywood films. De Indiase filmindustrie (gevestigd in Bombay, vandaar Bollywood) is de grootste ter wereld en de keuze van films is dan ook enorm. Bedenk even dat er ongeveer 1 miljard klanten zijn. Het zijn vooral films over liefde met veel muziek en een goede afloop. Ik kan helaas niet veel kiezen want het geluid is stuk (het werkt op Linux voor de it-ers), ook 2 keer de computer booten levert niets op ;-( Leen kan wel genieten.

Om 9 uur landen we in India (met 1.5 uur tijdsverschil, raar dat halve uur?!?!?) en we merken direct hoeveel kouder het hier is, brrrrrr. We wachten op onze rugzakken en om 10 uur kunnen we eindelijk onze taxi gaan zoeken. Het guesthouse zou een taxi geregeld hebben maar zowel binnen als buiten kunnen we onze naam niet vinden. Als we het guesthouse bellen neemt er niemand op. Geen fijn begin….

Ze waarschuwen buiten geen taxi te regelen dus doen we dat binnen. Voor 250 rupees (4 euro) worden we naar ons guesthouse gebracht, 15km verder. Het is een oude Engelse taxi, veel herrie maar wel sfeervol. Behalve de files die vertraging geven (ook in dit land wordt op veel plaatsen aan de weg gewerkt) schiet het goed op. Als we bijna zijn vraagt hij nogmaals waar we moeten zijn. We geven de naam en het adres van ons guesthouse. Hij knikt en stopt bij een groepje mannen om de weg te vragen. We rijden een stukje, hij weet het weer niet en nogmaals vragen. Dat gaat zo ongeveer 10 keer en hij wordt redelijk humeurig en wij twijfelen of we er ooit komen. Als we nog ergens bij een guesthouse stoppen besluit ik maar een te informeren naar een kamer. De eigenaar kijkt even naar me en vraagt dan 2500 rupees, ongeveer 40 euro! Ik bedank en bied 600. Dat is blijkbaar te weinig dus rijden we verder….

Weer weten mensen wel waar het ligt dus hebben we wel nog een beetje hoop. Rond half 1 stoppen we bij een riksja en de chauffeur is zo vriendelijk even ons de weg te wijzen door voorop te rijden. We zijn er dus op ongeveer 20m afstand in het begin voorbij gereden! Maar om half 1 (2 a.m. Thaise tijd) kunnen we eindelijk naar onze kamer! De gastheer is zeer vriendelijk en toont onze kamer. Onze vreugde wordt wel minder, maar er staan toch 2 bedden en met onze slaaphoezen durven we er toch te gaan slapen. Beetje fris maar we zijn doodop dus vallen toch snel in slaap…….

2 feb: De nachtrust was niet super maar we hebben toch redelijk geslapen. We besluiten echter onze spullen snel in te pakken en in onze gids een ander guesthouse te zoeken. We checken uit en lopen naar een risksja. Een agent, de chauffeur en iemand die probeert te vertalen bemoeien zich met ons keuze en willen zelfs gelijk naar het guesthouse te bellen om te boeken. Uh, kan iemand ons gewoon er naartoe brengen?? Na een paar minuten lukt dat en dan rijdt onze chauffeur onze straat voorbij. Misschien wilt hij ons naar ‘zijn vriendjes’ brengen, maar we wijzen hem terug en dan komen we in de drukke toeristenstraat vol winkels, guesthouses en restaurants. We zien meer toeristen en voelen ons een beetje thuis ;-)

Als we onze nieuwe kamer zien zijn we helemaal blij: groot zacht bed met dikke deken, tv, warme douche, bergruimte en schoon! Eindelijk voelen we ons happy in India! We genieten van een warme douche, eten en internetten in het restaurant, tot de stroom uitvalt tenminste. Niemand kijkt op want het is toch India, maar we hebben heerlijk gegeten dus kunnen toch vertrekken ;-)

Omdat het inmiddels 1 uur is gaan we vandaag naar het National Museum, een overzicht van 5000 jaar Indiase geschiedenis. Ze hadden hier tussen 3000 en 2000 BC al een hele beschaving, aan het begin van de Egyptische piramides  en de Hunnebedden bij ons. Zeer indrukwekkend en middag vullend. Er is ook een hele groep scholieren, in ouderwets Engelse tenu’s. De invloed van vroeger is hier nog overal merkbaar.

Na afloop gaan we buiten lekker van de zon genieten (weer iets anders dan de schaduw in Thailand opzoeken) en lopen wat om wat van India op te snuiven. Wel veel taxi’s en riskja’s afschudden maar we komen bij een mooi park en uiteindelijk ook weer bij onze straat. Even op onze kamer rusten, lekker Indisch eten en genieten van een warme douche en bijslapen. Onze 2e dag hier is prima bevallen, zooooooo veel beter dan de 1e ;-))))