19 dec: vandaag moeten we op tijd op want om half 9 vertrekt ons busje vanaf een ander hostel naar Phonsavan, 8 uur rijden van Luang Prabang. Althans, half 9 is de planning….. Met een kleine vertraging worden we met een busje naar een busstation gebracht vanwaar we met een ander busje verder gaan. We vinden op de achterbank nog een videocamera die iemand vergeten heeft en na 15 minuten begrijpen ze bij het busstation dat we die willen afgeven voor de eigenaar, pfffff…. De waarde van talenkennis moet toch niet onderschat worden.
De rit is 8 uur over bergweggetjes met fantatisch uitzicht en langs veel interessante dorpjes waar de kippen, varkens, honden en ook inderen en volwassen met toeteren gewaarschuwd worden om op tijd aan de kant te gaan. Er gebeuren hier regelmatig ongelukken maar gelukkig bijna nooit met mensen als slachtoffers.
Na 8 uur ben ik (Roel) HEEL ERG BLIJ dat we er zijn want is ben zelden zo ellendig uit een auto gestapt. De weg zit vol scherpe bochten en vasthouden om te blijven zitten werkt niet echt mee. Gelukkig kunnen we snel iets lekkers gaan eten met Marco die bij ons in de bus zat. Daarna snel naar bed want in Phonsavan is erg weinig te beleven in het dorp zelf. Geen toerist komt hier voor het dorp zelf!
20 dec: om 9 uur worden we opgehaald bij ons hostel en vertrekken we met 9 toeristen en een leuke gids naar de vlakte van de kruiken. Er is veel onduidelijkheid en discussie over de oorsprong van deze kruiken van ruim 2000 jaar oud, maar ze zijn wel heel mooi en bijzonder om te zien. Over 3 lokaties verspreid liggen diverse kruiken in verschillende grotes.Waarschijnlijk zijn ze voor begrafenissen gebruikt maar nu is het een trekpleister voor toeristen. Helaas is een deel door bombardementen verwoest tijdens de Vietnam oorlog. Als de Amerikanen vanuit Thialand niet hun bommen in Vietnam konden droppen deden ze dat op de terugweg boven deze streek omdat het te gevaarlijk was er mee terug te landen. De bewoners moesten toen regelmatig in grotten vluchten om niet getroffen te worden. Er zijn nog veel plaatsen die niet veilig zijn om te betreden omdat ze niet geruimd zijn.
We zien de 3 vlaktes, een Lao Lao stokerij (rijst whisky) en een geraamte van een Russische tank. Dat alles over zeer stoffige zandwegen, alles in de omgeving lijkt wel rood van het stof! We kijken dan ook uit naar een lekker biertje terug in Phonsavan om onze kelen te spoelen. Maar zo warm als het overdag is met de zon, zo koud is het als de zon in de avond achter de bergen zakt en al snel hebben we truien en jassen aan. We leven dus mee met het thuisfront onder een mooi pak sneeuw:-)
We gaan met 4 andere deelnemers van onze trip gezellig samen eten in een Indisch restaurant en dat smaakt prima. We kunnen alvast met culinair plezier naar India uitkijken :-) Daarna maar weer op tijd naar bed nog even een Engelse film kijken op tv want veel is er hier nog steeds niet te doen…..
21 dec: we mogen weer terug naar Luang Prabang!!!! Over die lange slingerige bergweg :-( Maar met een andere chauffeur en een betere plaats in de bus valt het heel erg mee. De groep is erg gezellig en de chauffeur wilt graag zijn Engels verbeteren dus kan ik bijna vragen wat ik wil:-)
We hebben al vaak groepjes kinderen of volwassen ballen zien overgooien waarbij de vrouwen vaak schitterend traditioneel gekleed zijn. Dit is blijkbaar een paar weken per jaar na de oogst om de gedane arbeid te vieren. Degene die de bal laat vallen moet een lied zingen. Ook wordt het soms gebruikt door mannen om de ballen naar een aastaande bruid te gooien, maar die moet dan naar de ouders gebracht worden en de rest van het verhaal is niet helemaal duidelijk. De chauffeur heeft zeker nog wat te oefenen met zijn Engels hoewel het voor hier erg goed is, veel beter dan mijn Lao…
We passeren 2 oogstfeesten en een bruiloft. Blijkbaar duurt een bruiloft een hele dag als de familie rijk is of een halve dag als ze arm zijn. Verder moet er eerst een Lao lied gezongen worden en daarna volgen vaak populaire Thaise liedjes. Omdat Laos klein en arm is kijken ze vaak naar Thaise zender bij gebrek aan eigen kanalen. We zien vaker dames meezingen met liedjes als ergens een tv aanstaat, het is een vrolijk volk.
In Luang Prabang spreken we met mensen uit onze bus af: een jong Duits stel (Wolfgang en Julia) en een Brit Richard. De avondmarkt barbecue vis en kip zijn om je vingers bij af te likken, letterlijk en figuurlijk. Nog heel veel verhalen erbij en weer een erg gezellige avond. We besluiten morgen om weer af te spreken!
22 dec: Na 3 drukke dagen slapen we even bij en wandelen door de stad. Het is hier bijzonder toeristisch maar tussen de rivieren Nam Ou en Mekhong gelegen op 800 meter hoogte is het hier een heerlijk klimaat met prima uitzicht. Het was bljkbaar met een reden vroeger de hoofstad van Laos. We bekijken wat tempels die hier toch weer anders zijn dan in Thailand, lopen langs de rivieren en bekijken de zonsondergang vanaf That Chomsi (soor tempel) op Phousi Mountain vanwaar we de omgeving kunnen bewonderen. Dan snel wegwezen want de muggen komen na een warme dag ‘eten’. Het is hier overdag tegen de 30 graden maar in de avond en ochtend een frisse 15 graden.
Zoals afgesproken zien we om 7 uur Wolfgang, Julia en Richard weer en gaan lekker fondue-en: in het midden bak je vlees en vis en langs de rand is bouillon was je de noodles en groente kunt koken. Het is zo gezellig dat ze in het resto blij zijn als wij als laatste eindelijk vertrekken:-)
23 dec: om 6 uur gaat de wekker :-( Vandaag gaan we kijken naar de Reras: de bedelronde van de monniken. Dit is een boedistisch ritueel gebaseerd op hun voorbeeld Boeddha die zo ook zijn eten bij elkaar verzamelde. Mogelijk gaat dit verdwijnen omdat een aantal toeristen onbeschoft met hun camera zicht tussen de monniken wringen of bijna in hun gezicht flitsen. We schamen ons voor ‘ons soort’ terwijl we van de overkant van de straat discreet toekijken.
Na een snel ontbijt gaan we naar de boot voor onze tocht over de Mekhong naar de grotten van Pak ou, een boedistische cultusplek met diverse beelden in 2 grotten. Weer eens wat anders maar we zullen het niet direct aanraden. Dankzij 2 passagiers van onze boot die erg laat terugkomen missen we onze bus naar de waterval en gaan de rest van de middag in de zon lezen, schrijven en verder plannen voor onze reis, een prima alternatief. Morgen gaan we dan wel naar de watervallen van Tad Kouang Si. Nu hebben we wel nog even tijd voor de avondmarkt voordat we weer met de groep Mekhongvis gaan eten en meer verhalen delen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten