Ons 1e miljoen….

15 dec: In Mengla is niet veel te doen, er staat een hotel voor mensen die de aansluitende bus missen maar gelukkig kunnen wij om 9 uur alweer verder naar Luang Nam Tha in Laos dus hoeven we maar heel even hier te blijven. We zijn blij want na 4 weken willen we wel eens iets anders dan die spugende Chinezen….

Na een uur stoppen we aan de eerste grenspost, hier moeten we een stempel krijgen om China buiten te gaan. Wij zijn hier weeral maar eens de enige westerlingen en worden aan een klein kruisverhoor onderworpen…maar krijgen toch allebei onze stempel ;-) Daarna moeten we enkele minuutjes door niemandsland om dan aan de Lao kant een stempel te gaan halen. Dit verloopt zonder al te veel vragen….JOEPIE! We zijn nu officieel in Laos, het weer en ons humeur wordt er ineens een stuk beter op :-)

De rit van aan de grens tot aan Luang Nham Tha gaat tussen mooie natuur en groene gebergtes door. Het busstation waar we worden gedropt ziet er een beetje armazalig uit. We regelen een tuk tuk naar het centrum, maar hebben geen Lao geld dus regelen dan maar iets in Yuan en dat werkt. De tuk tuk zet ons klantvriendelijk pal in het centrum af aan het wisselkantoor. Hier wisselen we al onze resterende Yuan voor Lao Kip….ineens zij we miljonairs!!! Een miljoen kip is ongeveer 80 euro maar je kunt er hier toch best veel mee doen.

Luang Nham Tha kan je in een half uur rondwandelen en bestaat uit een hoofdstraat met resto`s, guesthouses , internetcafes en (motor)fietsverhuurshops.  Het guesthouse waar we een kamer vinden serveert heerlijke steak met blue chees saus! De Franse invloed is hier zeker nog te merken (Laos is een voormalige Franse kolonie).

We kunnen ook eindelijk weer zelf onze blog updaten….en op facebook :-)) dus we zijn beiden een tijdje online om bij te werken. `s Avonds lopen we Astrid tegen het lijf, 1 van de Zwisterse meisjes die we een paar weken geleden in Yangshuo hebben ontmoet.  Even gezellig bijbabbelen tijdens avondeten en plannen maken voor kerst.

De kerstsfeer is hier ook wel een beetje aanwezig….. Ze hebben overal wel wat lampjes en slingers omhoog gehangen in de bomen, gewoon om de toeristen een beetje kerstgevoel te geven volgens mij want zelf vieren ze het niet.

16 december : Aangezien Luang Nam Tha zo klein is gaan we maar een stel fietsen huren om de omgeving te verkennen.  Er is een waterval  een 6-tal kilometer verder, dat gaat wel over zeer moeilijk befietsbare onverharde weg…. dus na 10 minuten besluit ik (Leen) dan ook maar om mijn gewone damesfiets even terug te gaan inruilen voor een mountainbike :-(. Hadden ze dat er niet even kunnen bijzeggen?  Onderweg naar daar komen we voorbij een reeks traditionele , arme dorpjes met houten hutjes…. maar wel mega satellietontvangers in de voortuin.

We genieten van de lunch en het zonnetje aan het water. Roel wil even zijn handen gaan wassen en verliest voor de 2de keer zijn zonnebril in een waterval! (een ezel stoot zich niet tweemaal aan dezelfde steen?).  En hoeveel geluk kan een mens hebben? Hij vindt hem even later ook gewoon een paar meter verder weer terug….shit, weer geen reden om een nieuwe zonnebril te kopen ;-)


17 december:  We hebben al zolang zitten piekeren over een beetje een logische planning door Laos en we hebben de knoop doorgehakt, vandaag gaan we naar Oudom Xai. We hadden gedacht eerst een trekking te doen hier in het het noorden, maar toch maar besloten om die in het zuiden te doen. Hier zou het heel erg gelijkaardig zijn met wat we in Thailand hebben gedaan aangezien het in hetzelfde gebied is.

In het busstation hangt wel een gezellig sfeertje. Veel Laotianen zitten gekluisterd aan de tv, er is een kampioenschap petanque bezig. Petanque spelen ze hier echt overal….nog een invloed van de Fransen…. Ah ja en de baguettes die we vanmorgen aten ook!

Op de bus is het een hobbelig avontuur. Eerst geraken we al niet gestart en een hoop mensen gaan helpen om de bus een eind achteruit te duwen zodat ie kan starten. Oef! Gelukt…. nu is het kwestie van niet stil te vallen gedurende de 4 uur durende rit......

We gaan langs kronkelige onafgewerkte wegen en we worden helemaal door elkaar geschud en toch worden we niet busziek…. We gaan aan zo`n ongelooflijk trage snelheid…. geen kans toe. Na ongeveer 2 uur komen we in een file terecht….????? Hier file? Vrachtwagens hebben de weg geblokkeerd want er moeten betonnen rioleringsbuizen afgeladen worden. Er zit niets anders op dan gewoon te wachten… Doodnormaal hier en niemand maakt zich druk. Wij evenmin, want we moeten hoop en al maar 20 minuten wachten. De bus kan dan met moeite weer gestart worden, pffff. Wel raar om nu te lezen dat er 'thuis' files zijn door de sneeuw......

Oudom Xai is een stadje, groter dan Luang Nam Tha, maar het ziet er niet heel aantrekkelijk uit. We maken een kleine avondwandeling over de heuvel Phu That (DE bezienswaardigheid), eten wat ….en morgenvroeg de bus op naar Luang Prabang. Die weg zou in betere staat moeten zijn :-)).

18 dec: Het is toch weer een lange rit :)  Van een local bus moet je ook echt niet veel luxe verwachten. Gelukkig zijn Roel en ik niet al te groot want veel beenruimte is er niet. En als je denkt dat de bus vol zit, dan kunnen er nog wel een aantal mensen bij. En als je dan nogmaals denkt dat de bus ECHT vol zit dan kumen er toch nog 3 mensen bij. Propvol, krukjes in het gangpad, en zo schodderend 5 uur lang naar Luang Prabang.

Rit overleefd, en onze resterende tijd heel nuttig besteed aan het zoeken naar een leuk en betaalbaar Guesthouse voor de kerstdagen. Missie volbracht :)

Morgen gaan we maar de Vlakte van de Kruiken in Phonsavan en zullen op de 21ste weer terug zijn Luang Prabang tot na kerst. Nu is het tijd om terug naar de gezellige straat te gaan om een leuk restaurant uit te zoeken voor vanavond, mmmmm....