Een vermoeiend hoogtepunt

6 december:  Sinterklaas vandaag :-), kennen ze hier niet, dus we doen er ook verder niets mee. We verlaten Yangshuo vandaag, nemen een bus terug naar Guilin en stappen `s avonds op de nachttrein naar Kunming in de Yunnan Province. Dit zou de mooiste provincie van China moeten zijn, we zullen het snel weten. We genieten van een rustige reis, we hebben het compartiment voor ons alleen!

7 december:  We checken in in een gezellig hostel en verkennen Kunming, niet de meest spectaculaire stad. We zoeken een outdoorshop want willen nog een lakenzak kopen. Dat lijken ze niet te hebben. Roel wil nog een kompas kopen, omdat het zijne niet meer echt het noorden aangeeft, maar de geen enkel van de kompassen in de winkel doet het beter. Made in China?

8 december: We zijn van plan om de trekking door de Tiger Leaping Gorge in Lijang te doen, dus we bereiden alles voor, de vlucht naar daar en terug, informatie over de trail en het weer, enz…Tiger Leaping Gorge is (1 van de) de diepste rivier vallei (15 km lang, 2000m hoge kliffen vanaf Jade Dragon Mountain op 5596m).
`s Namiddags gaan het naar het park aan Lake Dian waar we ons rot amuseren met het voeren van de meeuwen.  We gooien het in de lucht en de meeuwen hangen klaar om het zo te pakken. Er staat ook een Chinese cameraploeg in de buurt, die ons meteen op film zetten, dus binnenkort op Chinese TV: The Bold and the Beautiful feeding seagulls!
In het hostel `s avonds hebben ze de lekkerste pasta, dit is toch even het vermelden waard. Chinees eten is lekker, maar van tijd tot tijd een lekkere pasta of pizza kan zooooo goed smaken!

9 december: Vandaag vliegen we naar Lijang (tegen Tibet aan) want van daaruit willen we de trekking door de Tiger Leaping Gorge doen. We zouden deze afstand ook per bus kunnen doen, maar we verkiezen drie kwartier vliegen boven 9 uur bus voor maar een paar euro extra :-). Er is echter behoorlijk wat turbulentie dus we worden behoorlijk geschud, zo erg hebben we nooit meegemaakt. Het wordt een dag vol vervoer: na een bus, vliegtuig, bus, taxi, en nog een laatste bus komen we aan in Qiautou, waar de trekking begint. We logeren in Jane`s hostel om morgenvroeg te beginnen stappen.  Niet veel andere klanten bij Jane (die vroeger eigenlijk John was), nog een Israeli met een rastakapsel, een vriendelijke Australische familie en een Indisch koppel.  We proberen nog een internetaansluiting te vinden in het dorp, met het woord in Chinees en wat gebarentaal slagen we erin het enige `internetcafé’ te vinden, waar de plaastelijke jeugd heel de dag online zit te gamen :-).

10 dec: we staan vroeg op en beginnen vol goede moed aan de tocht. ’s Morgens in de schaduw is het echter nog erg koud maar we stijgen snel en de zon zakt dus de lagen gaan snel uit en in een t-shirt genieten we van het fantastische indrukwekkende uitzicht. In het 1e dorp komen we veel Chinezen tegen, vreemd. Even later zien we een bruiloft en begrijpen de drukte. De bruidegom staat bij de ingang sigaretten uit te delen en de bruid pitten. Ander land, andere gewoonte blijkbaar …  De tocht is een fysieke inspanning en met slecht weer lijkt het ons op een aantal plaatsen niet echt veilig, maar het is echt de moeite waard! Dit wordt terecht als 1 van de mooiste stukjes van China genoemd. En omdat we buiten het seizoen zitten komen we de hele dag bijna niemand tegen, wat een tegenstelling tov de drukke steden van afgelopen weken. We horen soms ‘onweer’ wat dynamiet blijkt te zijn van de wegwerkzaamheden. Verder alleen rustige natuurgeluiden, zelfs geen rochelende Chinezen :-)
Om half 5 komen we bij guesthouse Half Way maar besluiten we nog 1.5 uur door te lopen naar het volgende guesthouse: Tina`s. Dit geeft ons morgen meer tijd om af te zakken naar de rivier. We lopen een mooi stuk langs indrukwekkende afgronden en kleine watervallen, soms moeten we over stenen een droge weg zoeken maar in het droge seizoen is dat geen probleem. Tegen 6 uur zien we een dorpje voor ons liggen en kijken uit naar onze douche, het is toch een lange vermoeiende dag geweest. De afdaling is vermoeiend maar de ontvangst bij Tina`s is gastvrij. We kunnen elke kamer kiezen, we zijn de enige gasten. Oeps, echt low season….. We krijgen een grote kamer met prima douche en proberen even later uit de menu kaart wat lekkers te kiezen. Als we tegen 8-en zitten te wachten op onze appeltaart (die wordt hier dus ECHT vers gemaakt voor je en smaakt HEERLIJK) komt het Indisch koppel binnen. Ze hadden een stuk verkeerd gelopen en het laaste stuk ging in het donker toch erg langzaam. Het personeel had hun lampje gezien en was ze gaan halen.
We zetten onze elektrische deken aan en kruipen voldaan in bed, dit was een hele mooie dag……

11 dec: GEFELICITEERD! Vandaag is Leen jarig! We zitten zonder bekenden of internet in een afgelegen bergdorp met onze basic uitrusting in onze rugzakken maar het uitzicht en weer zijn echt super hier! Een hele bijzondere verjaardag!
Na een flinke portie rijst met groenten dalen we af naar de rivier. Het pad is aangelegd maar toch zwaar want de wand loopt hier bijna stijl omlaag. Bij de rivier voelen we ons heel klein als we omhoog kijken, dit is echt een ander stuk van China….
Na een kleine rustpauze en veel foto’s besluiten we langs een andere route omhoog te gaan, ladders klinken aantrekkelijker dan de steile helling omhoog lopen. Mmm, dat is misschien relatief want de 1e ladder is toch wel erg lang…. Boven gekomen kijken we beter niet terug omlaag en lopen snel door. De andere ladders zijn een stuk korter en rond 1 uur zitten we in de zon terug bij Tina te eten. We komen wat toeristen tegen die de andere kant uit gaan en delen ervaringen.
In de zon lopen we terug naar Half Way en drinken op het terras een heerlijk biertje op Leen haar verjaardag! Weer zijn we de enige gasten maar voor het eten komen nog 2 Amerikanen uit Alaska (gezellige vissers) en 2 Engelsen aan zodat we toch een gezellige avond aan een volle tafel eten en drinken.

12 dec: ontbijt met een heerlijk uitzicht en dan terug naar het begin. Om tijd te sparen en zeker een bus te halen besluiten we de lage route terug te nemen langs de weg. Normaal zijn hier busjes die je terugbrengen maar door de wegwerkzaamheden nu is dat niet mogelijk. De weg begint prima maar al snel komen we aan de werkzaamheden en we begrijpen meteen waar die wolken boven de rivier in de verte door kwamen: het lijkt hier wel een zandstorm. We worden met vlagen gezandstraald en als een vrachtwagen langskomt moeten we echt dekking zoeken. Onze tanden knarsen al dus we lopen door zonder te eten of drinken. We komen nog langs een helling waar continue stenen omlaag rollen dus als een soort behendingheidsspel passeren we hier. Maar na ongeveer 2 uur zijn we er voorbij en staat een busje te wachten op passanten. We zijn de zand beu dus 10 minuten later zijn we terug bij Jane, drinken wat en gaat met de bus terug naar Lijiang. De tocht was super gaaf maar we zijn blij weer terug in de bewoonde wereld te zijn!
We genieten van een heerlijke douche en de zon. Lijiang Old Town is een gezellige kern met leuke straatjes, veel water en eindelijk genoeg volk in ons hostel. We komen zelfs bekenden tegen van onze trekking  In het hostel dat we hebben uitgekozen, Mama Naxi, is het de gewoonte om `s avonds een family dinner te doen dus wij sluiten graag aan. Er worden ook constant bananen, appels, mandarijen en thee uitgedeeld. Mama naxi zorgt goed voor haar gasten!


13 dec: Uitslapen, wassen, rondkijken in de buurt en genieten van het mooie weer. Het lijkt wel echt vakantie :-p Na 3 intensieve dagen een heerlijke rustdag hoewel we natuurlijk weer dingen uitzoeken voor het vervolg van onze reis. Morgen beginnen we aan onze reis naar het zuiden, China uit en Laos in. We zijn benieuwd wat we na 4 weken China mogen verwachten.

14 dec: Vandaag weer veel reizen:  we vliegen van Lijiang terug naar Kunming en kijken daar nog een paar uur rond voor we rond half 8 bij onze bus komen. Het is hier niet helemaal duidelijk maar via de Chinese tekens weten we toch zeker dat het onze bus is. Er moet weer een hele berg bagage mee wat meer op een handeltje lijkt dan van de passagiers, maar het is China.  We worden er op gewezen om ons geld en waardevolle dingen dicht bij ons te houden `s nachts, er zouden wel eens dieven met messen aan boord kunnen zijn….amai, met een klein hartje gaan we toch maar de bus op. We moeten meteen liggen want stoelen zijn er niet en het ligt niet eens verkeerd. Na een half uur stoppen we echter weer en staat er een busje voor ons op de vluchtstrook vol dozen en die moeten blijkbaar ook nog mee. Die chauffeurs beunen redelijk bij volgens ons. Daarna stoppen we elke paar uur, pikken nog wat passagiers en bagage op (Chinezen vinden dit heel normaal) en om 7 uur 's morgens komen we in Mengla aan, onze tussenstop naar Laos.

PS Voor wie het nog niet doorhebben: je kunt op de foto's klikken om ze groter te zien