Kerstmaaltijd

24 december: Kerstavond….we hebben niets geboekt dus we zien wel waar we straks terecht komen. We storten snel nog even geld voor Music for Life, heben we een heel klein beetje kunnen volgen       (als de internetverbinding het toeliet), en het goede doel is nog vrij toepasselijk, malaria. Deze namiddag bezoeken we de Kuangsi waterval. Amai, we bevinden ons precies in een exotische oord, zo blauw ziet het water eruit. Je kan er ook zwemmen en er zijn toch wel wat mensen die er zich aan wagen (sommigen met kerstoutfit).

Voor het diner belanden we in Lao Lao garden, er zijn nog maar enkele tafeltjes vrij dus we hebben geluk. Het eten en de wijn smaken prima! Nadien zakken Roel en ik nog af naar de Hive- bar, waar een heuse Kerstparty aan de gang is.Hier lopen we 2 poolse meiden tegen het lijf die we in China ontmoet hebben… toeval wederom :-). We drinken nog een biertje samen en maken het niet te laat.

25 december: Merry Christmas… Roel heeft wat last van zijn maag dus we doen het wat rustig aan. Ik breng de vliegtickets naar Pakse in orde en mail nog wat hotels en guesthouses om een slaapplaats te zoeken in Pakse waar we met oud op nieuw zullen zijn. Julia en Wally gaan vandaag weg, dus we nemen nog even afscheid bij een kopje thee. We zullen elkaar zeker weerzien in Pakse!

`s Avonds treffen we Astrid voor avondeten. Het wordt een lichte maaltijd, gisteren was copieus genoeg :-).  En daarna volgt nog maar weer eens afscheid, Astrid zien we misschien nog terug op de 4000 eilanden in zuid Laos, who knows….

26 december: Vandaag vliegen we naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Met spijt in ons hart nemen we afscheid van onze mooie hotelkamer in Luang Prabang. We hebben ons hier ook een beetje laten gaan in het souvenirshoppen dus besluiten eerst nog maar een pakketje richting huis op te sturen. Aankomst binnen 2-3 maanden :-p. De luchthaven is erg klein. Naast de luchthaven heb je een supergoed zicht op de vetrekkende vliegtuigen, dat vindt de plaatselijke jeugd ook, die hebben zich in een nabije boom geïnstalleerd. Het valt ons op omdat er fietsen bij de boom staan :-). De securitycheck stelt niks voor: mijn flesje water mag gewoon mee (dezelfde dag als de aanslag op de Delta vlucht). Lao Airlines wordt gezegd niet de veiligste luchtvaartmaatschappij te zijn. We vertrekken mooi op tijd en landen na 40 minuten veilig in Vientiane.

In het hotel blijken ze geen weet te hebben van onze reservering en ze zitten vol. Pff, dan maar op zoek naar een andere kamer. Een half uur later zijn we al geïnstalleerd want ze liggen bijna naast elkaar hier. Vandaag voel ik me minder lekker dus ik las een rustpauze in…… en Roel moet maar even alleen gaan dineren :-(.

27 december: Bij het ontbijt komt Marco ineens voorbij, de Nederlander die we in Phonsavan leerden kennen. De gezondheid gaat iets beter maar niet top, dus we blijven dicht bij huis. Vientiane is echt niet zo groot en te voet dus goed te doen. Het is de kleinste en rustigste hoofdstad waar we ooit geweest zijn! We bezoeken enkele tempels en markten en `s avonds huren we een brommertje om naar Patuxai te gaan kijken, de plaatselijk Arc de Triomphe.  Een boog omringd met muzikale fonteinen. Een hele populaire plaats voor de plaatselijke bevolking om de zondag door te brengen en erg gezellig. We sluiten af met een Leffe tegenover het hotel, bijna thuis :-)

28 december: reizigersdiarree, ik weet er alles van! Ik blijf vandaag aan bed gekluisterd en kijk Tom en Jerry de movie in Laotiaans….. Roel gaat wederom alleen op pad. Hij crosst rond op het brommertje, haalt beschuiten, gaat naar de apotheker….. is gewoon lief:-)

Ik (Roel) ga terug naar de Patuxai om het uitzicht van boven te bewonderen. Ik kom er nog een jonge Laotiaan tegen die uitgebreid verteld over zijn leven en opleiding in de kloosters. Hij oefent graag zijn Engels want hij wilt later onderwijzer worden of in de toeristenindustrie, toch geen echte Monnik dus :-)

Daarna rij ik even door naar Wat That Luang, 1 van de belangrijkste stoepa’s van Laos. Hier probeert een jongetje me vogels in een kooitje te verkopen maar ik weiger. Hij komt daarna rustig naast me zitten om te lezen wat ik opschrijf en geeft nog een compliment op mijn zonnebril. Ook hij wilt volgens mij zijn Engels oefenen en/of even gezellig kletsen :-). Als lunch wil ik een gebakken banaan en de dame vraagt 10.000 kip voor 3 stuks. 1 euro vind ik te duur en 3 te veel dus ik wijs er 1 aan en vraag de prijs. Volgens mij denkt ze dat ik 1.000 voor 1 wil betalen en dat is ook goed. Huh??????

Na de stoepa rij ik nog even rond maar een ander museum maar dat lijkt gesloten. Als je hier een brommer huurt moet je trouwens de helm goed vastsnoeren anders kan ie bij 50 km/h in je nek schuiven, echt veilig dus :-( Daarna terug naar Leen (zie boven) en in de avond met Marco samen iets eten en de rugzakken weer inpakken: morgen vliegen we om 6 uur naar Pakse:-(