Kathmandu

26 maart: Vandaag gaan we naar Patan, de suburb van Kathmandu. We kiezen wijselijk NIET voor de fiets maar voor een taxi :-) Patan is een stuk rustiger dan centrum Kathmandu. Hier komen de toeristen logeren die het niet zo op grootsteden hebben. Wat is er hier eigenlijk te zien/doen? Wel eigenlijk pretty much hetzelfde als Kathmandu: Patan heeft ook een hele mooie Durbar Square met een hele indrukwekkende verzameling van tempels. We dwalen nog rond in de straatjes rond het plein en vinden zo tal van shrines en vishnu-afbeeldingen, allemaal heilige plaatsjes waar mensen kaarsen en wierook komen branden, ontelbaar die plaatsjes..... Op Durbar Square zetten we ons ergens op een dakterras met uitzicht en raken in gesprek met een koppel Spanjaarden die toch niet zo overtuigd zijn van de charmes van Nepal, ieder zijn gedacht zeker:-)

In de late namiddag houden we het voor bekeken en keren terug naar huis (dat is waar de rugzak staat, remember?) We lopen nog even langs het reisbureau voor een update over onze trip naar Tibet, gaan die Chinezen de grens nu open doen of niet? Daar is het antwoord volmondig: NEE, de grens zal niet op tijd opengaan opdat jullie nog kunnen gaan voor de 5de april (dan vliegen we namelijk naar huis hè). Wat een teleurstelling, geen hoop meer dus kunnen we maar beter op zoek gaan naar alternatieven :-((

27 maart: Druk programma vandaag: op zoek naar activiteiten/trips die we kunnen doen tussen nu en de 5de april, binnen Nepal (Bhutan blijkt zeer duur te zijn) en dingen die we nog niet gedaan/gezien hebben. We gaan op een paar plaatsen praten en prijzen vragen, lezen wat in reisgidsen en rond een uur of 4 is het beslist. We vertrekken op de 29ste voor 2 dagen raften op de Bhote Kosi rivier, daaraan plakken we nog 2 dagen canyoning (het volgen van de rivierstroom adv touwen of gewoon glijdend van de waterval). Daarna laten we ons afzetten in Dulikhel, een rustig bergdorpje waar je nog van het uitzicht van de Himalaya kan genieten. Laatste halte wordt Bhaktapur, een middeleeuws dorpjes op weg terug naar Kathmandu. We mogen fier zijn op onszelf, dat hebben we weer goed geregeld:-)

Kathmandu, en meer specifiek Thamel (de backpackerswijk waar we verblijven) heeft geen geheimen meer voor ons. Het wordt tijd dat we de verkopers achter ons laten :-( Hieronder enkele zinnetjes die we dagelijks meer dan eens te horen krijgen:
-    Madam, hash, marihuana? (en dat op nog geen 2 meter van de politie!)
-    Yeezzzzzzzzzz?!
-    More colours inside (als je ook maar durft om een blik op hun uitgestalde spullen te werpen)
-    Taxi!?!
-    Riksja!?!
-    Excuse me? Hello excuse me?!?!?
-    Hello, hello, hello...
-    I give you good price
-    Look inside
-    We have many sizes

We hebben ook onze vaste stek voor ontbijt: snel, goedkoop en vriendelijk. We krijgen ook elke morgen de krant :-) Zo komen we te weten dat het de warmste maand Maart ooit is in Kathmandu Hierdoor smelt het het ijs in de bergen sneller, waardoor er meer water in de rivieren is, meer hydropower, meer electriciteit, minder powercuts! We leren veel bij:-)

28 maart: Ons visum verloopt morgen en aangezien we niet het land uitgaan naar Tibet moeten we dus maar eens dringend een verlenging gaan aanvragen. Het Immigration Office opent om 10h en wij zorgen dat we om kwart voor 10 aan de deur staan :-) Goed gedacht, we zijn de eersten! Met enige vertraging komt de Immigration Officer er rond 10h30 door en rond 11h staan we buiten met onze verlenging in de hand, wat een service. We verschieten er zelf van:-)

De rest van de dag doen we de allerlaatste souvenir inkopen (we moeten nu echt wel eens gaan stoppen, want het wordt wat decadent :-)) en pakken weer in....

We gaan even offline, tot we weer bovenwater zijn over een paar dagen :-)