Lookie lookie

27 november: Suzhou is bekend om zijn waterlopen en tuinen dus we bsluiten om deze te gaan verkennen op de fiets. De fietsen van het hostel zijn een beetje remloos maar we moeten het er maar mee doen J. We kiezen de bekendste tuin om te bezoeken en zullen voor deze 5 ha grote tuin wel een aantal uur nodig hebben. Wat moet je je voorstellen bij een Chinese tuin? Een samenspel van vijvers, bruggen, rotsen, paviljoenen, prieeltjes, gebouwen, bomen, planten,…..allemaal wel handmade, rekening houdend met hoe de natuur er al was. Europese tuinen bv. zijn gewoon vanaf nul helemaal symmetrisch opgebouwd rond iets.

Er hangen een aantal foto`s op van bekende mensen die de tuin al bezocht hebben, zowel Koning Boudewijn en Koningin Fabiola als Koning Albert , Guy Verhofstadt en Koningin Beatrix hebben deze tuin al bezocht! Hij behoort dan ook toch het Unesco Werelderfgoed, zoals zoveel plaatsen in China die we al bezocht hebben eigenlijk J

We nemen nog een kijkje in het nabijgelegen museum, gratis inkom en het is er warm. Hier Suzhou is het gemiddeld 13 graden overdag, niet echt koud maar zeker niet warm en ze hebben bijn a nergens verwarming (ook niet op de hostal, dus `s avond in bed kruipen is echt koud!). Dus soms zoeken we gewoon een bar die er wat duurder uiziet gewoon omdat ze daar waarschijnlijk wel verwarming hebben J

’S avonds regent het! We halen voor de eerste keer in een maand onze regenjas dus maar boven L.We kiezen een resto uit de Lonely Planet waar ze spare ribs blijken te hebben, maar bon, het was een gefrituurde rib…

28 november: Vandaag is blijkbaar de dag van de fotoshoots J. Op elke hoek van de straat staat een mooi meisje kou te lijden in haar veel te dunne jurkje terwijl de fotograaf aanwijzingen over de poses geeft.

We gaan naar Tiger Hill, een plaats die een must zou zijn bij een bezoek aan Suzhou. Een heuvel met een grote scheve toren bovenaan en nog mooie tuinen, vijvers en paviljoenen er omheen…. een mooie verzamelig van speciale stenen, maar we waren er nu niet van overdonderd. Op de bus zien we nog een staalje van het respecht van de Chinezen voor ouderen. Altijd zullen ze voor hen hun plaats afstaan, daar kunnen wij misschien nog iets van leren.

Aan de ingang van het domein staan nog wat verkopers noten te verkopen. We laten ons verleiden, maar opgewarmde pistachenoten zijn echt niet te vreten! De bedelaar een paar meter verder is er wel blij mee J.

De uitgang van het domein passeert natuurlijk langs allerei souvenirshops, daar horen we het beste Engels van alle verkopers.Verder dan lookie lookie, dat horen we bij bijna elke shop, komen ze niet J

29 november: Vanavond hebben we onze vlucht van Nanjing naar Guilin, dus we moeten met de trein van Suzhou terug naar Nanjing. Een makkie toch? Dat dachten wij ook J. Wij hebben keurig onze treinnummer, bestemming en het uur opgeschreven, maar de kerel aan het loket blijft maar nee zwaaien met hoofd en handen. We begrijpen er niks van. De jongen achter ons in de rij praat een beetje Engels en legt ons uit dat alle tickets voor Nanjing uitverkocht zijn! Het is zondag en alle Chinezen uit Suzhou hebben dan maar besloten om naar Nanjing te gaan of zo???? Nog een andere Chinees volgt ons gesprekt en kan ons meteen een paar tickets naar Nanjing aanbieden, moeten we dat wel vertrouwen? Hij gebaart om hem te volgen. Het lijkt ons allemaal wat louche, maar we moeten absloluut vandaag nog in Nanjing geraken dus besluiten we even mee te lopen. We steken de straat over en in een verlaten hok achter een muurtje zit een ventje met een stapel tickets in zijn handen. We zijn hier ook niet de enige klanten, nog een aantal keurige chinezen volgen ons voorbeeld. We wagen het dan maar op deze tickets van de zwate markt, betalen ze wel ongeveer 20% duurder…maar we hebben plaatsen op een trein. Ieder zijn handeltje zeker? De ene in Rolex horloges, de andere in treintickets…

De tickets blijken de echte te zijn want we zitten op de trein op de aangeduide plaatsen J.

’s Namiddags shoppen we nog even rond in Nanjing, we gaan met onze grote bagage een outdoorwinkel binnen….waar we daardoor ook weer veel bekijks hebben, maar waar we ook weer perfect in het plaatje passen J

Tegen 20 uur zitten we op het vliegtuig richting Guilin waar we 2 uur later aankomen. Vanuit de taxi naar het hostel merken we dat quasi heel Guilin openligt onder de wegwerkzaamheden. Heel China lijkt wel een grote bouwput waar bijna 24/7 gewekt wordt, andere vakbond zeker…

Maandag 30 november: Vandaag zijn we een maand onderweg! Daar staan we toch wel meerdere malen bij stil….we hebben al zoveel gezien en er komen elke dag weer zoveel nieuwe dingen op ons af.Het is soms best vermoeiend om altijd maar onderweg te zijn,maar we hebben er al heel wat voor in de plaats gekregen.

We proberen de volgende dagen wat te plannen, een paar uitstapjes boeken en beslissen wat onze volgende bestemming zal zijn. We moeten ook rekening houden met de geldigheid van het visum,we mogen maximum 30 dagen in China blijven, we willen liever niet uittesten wat er gebeurt als je langer blijft J

We proberen tevergeefs met de bus naar de stad te geraken (de bus is ons niet altijd goedgezind) en na 2 foute bussen besluiten we verder te lopen. We kijken wat rond en bezoeken Elephant Hill, een park en een rots in de vorm van een olifant (met veel fantasie toch) en een super uitzicht.

Het is hier nog steeds vrij koud en in de plaatselijk supermarkt kunnen we 2 jassen op de kop tikken voor 14 euro..een koopje J. We doen er nog een fles wijn (Great wall) bij, feestje bouwen om onze maand onderweg te vieren he …

Fles gekraakt en een chipske erbij! Het smaakt redelijk, schol!!!